Ustawa o kontroli w administracji rządowej
Artykuł 1.
Opracowano na podstawie: Dz. U. z 2011 r. Nr 185, poz.1092.

zasady i tryb przeprowadzania kontroli działalności organów administracji rządowej, urzędów je obsługujących lub stanowiących ich aparat pomocniczy oraz jednostek organizacyjnych podległych tym organom lub przez nie nadzorowanych, zwanych dalej „jednostkami kontrolowanymi”;
organy właściwe w sprawach kontroli.

Opracowano na podstawie: Dz. U. z 2011 r. Nr 185, poz.1092.

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, ustawę z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych, ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej, ustawę z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, ustawę z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy, ustawę z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawę z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, ustawę z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie, ustawę z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju, ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Nauki, ustawę z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych, ustawę z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie oraz ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Artykuł 2.
Przepisy ustawy stosuje się również do kontroli:

działalności organów samorządu terytorialnego w sprawach dotyczących wykonywania zadań z zakresu administracji rządowej;
wykonywania przez inne podmioty zadań z zakresu administracji rządowej w zakresie, w jakim zadania te są finansowane z budżetu państwa.

Artykuł 3.

Przeprowadzenie kontroli ma na celu ocenę działalności jednostki kontrolowanej dokonaną na podstawie ustalonego stanu faktycznego przy zastosowaniu przyjętych kryteriów kontroli.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości celem kontroli jest również ustalenie ich zakresu, przyczyn i skutków oraz osób za nie odpowiedzialnych, a także sformułowanie zaleceń zmierzających do usunięcia nieprawidłowości.

Artykuł 4.
Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, kontrolę przeprowadza się pod względem legalności, gospodarności, celowości i rzetelności.

Artykuł 5.

W rozumieniu ustawy za pracownika uważa się także funkcjonariusza, żołnierza zawodowego, członka organu kolegialnego, a także osobę, która wykonuje pracę w jednostce kontrolowanej na podstawie innej umowy niż umowa o pracę.
Kierownikiem jednostki kontrolowanej jest osoba, która zgodnie z przepisami określającymi ustrój jednostki jest odpowiedzialna za działalność tej jednostki i jest uprawniona do jej reprezentowania. W przypadku jednostki zarządzanej przez organ kolegialny za kierownika tej jednostki uznaje się przewodniczącego organu kolegialnego.
Kierownikiem jednostki kontrolującej jest Prezes Rady Ministrów, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, minister, kierownik urzędu centralnego, przewodniczący komitetu wchodzącego w skład Rady Ministrów, wojewoda albo osoba, która zgodnie z przepisami określającymi ustrój jednostki jest odpowiedzialna za działalność tej jednostki i jest uprawniona do jej reprezentowania.

Artykuł 6.

Prezes Rady Ministrów kontroluje organy lub jednostki administracji rządowej, a także jednostki im podległe lub przez nie nadzorowane.
Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów kontroluje instytucje gospodarki budżetowej przez niego utworzone oraz podmioty, które otrzymały dotację z części budżetu państwa, której dysponentem jest Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.
Minister, kierownik urzędu centralnego lub przewodniczący komitetu wchodzącego w skład Rady Ministrów kontroluje:
1. podległe mu lub przez niego nadzorowane organy lub jednostki organizacyjne;
2. jednostki podległe organom, o których mowa w pkt 1, lub przez nie nadzorowane;
3. podmioty, które otrzymały środki budżetowe z części budżetu państwa, której jest dysponentem.
Wojewoda kontroluje:
1. organy rządowej administracji zespolonej w województwie;
2. jednostki podległe organom, o których mowa w pkt 1, lub przez nie nadzorowane;
3. organy samorządu terytorialnego;
4. podmioty, które otrzymały dotację z części budżetu państwa, której dysponentem jest wojewoda.
Organy administracji zespolonej i niezespolonej kontrolują:
1. podległe im lub przez nie nadzorowane organy lub jednostki organizacyjne;
2. jednostki podległe organom, o których mowa w pkt 1, lub przez nie nadzorowane.

Artykuł 7.
Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów wykonuje zadania Prezesa Rady Ministrów wynikające z ustawy, z jego upoważnienia.

Artykuł 8.

Prezes Rady Ministrów jest organem właściwym w sprawach koordynowania kontroli, w tym zarządzanej przez inne organy administracji rządowej. Prezes Rady Ministrów może w szczególności:
1. zlecić kierownikowi jednostki kontrolującej przeprowadzenie kontroli wskazanych podmiotów lub obszarów działalności i żądać przedstawiania informacji o wynikach kontroli;
2. delegować kontrolera Kancelarii Prezesa Rady Ministrów do uczestniczenia w kontroli;
3. określić standardy kontroli w administracji rządowej, które udostępnia się w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Prezes Rady Ministrów może zlecić przeprowadzenie kontroli wskazanego obszaru działalności administracji rządowej przez więcej niż jednego kierownika jednostki kontrolującej. W takim przypadku Prezes Rady Ministrów koordynuje kontrolę w szczególności przez:
1. wydanie wskazówek metodycznych wiążących dla tej kontroli;
2. opracowanie lub zlecenie opracowania programu kontroli;
3. czuwanie nad przebiegiem kontroli;
4. sporządzenie lub zlecenie sporządzenia informacji zbiorczych o wynikach kontroli.
W przypadku kontroli, o której mowa w ust. 2, zadania kierownika jednostki kontrolującej wynikające z ustawy wykonuje Prezes Rady Ministrów.

Artykuł 9.
Jednostki administracji rządowej przekazują Prezesowi Rady Ministrów, na jego wniosek, informacje lub dokumenty dotyczące działalności kontrolnej jednostki kontrolującej, w tym plany kontroli, dokumentację kontroli, informację o realizowanych kontrolach i ich wynikach, o wystosowanych zaleceniach i wnioskach, a także sposobach ich realizacji, oraz zbiorcze informacje z wybranych kontroli bądź z działalności kontrolnej tej jednostki.

Artykuł 10.

Kierownicy jednostek kontrolujących mogą zarządzić kontrolę wspólną, jeżeli przedmiot kontroli dotyczy zadań będących we właściwości tych kierowników.
Zarządzając kontrolę wspólną, kierownicy jednostek kontrolujących określają, w porozumieniu, skład zespołu kontrolującego oraz wskazują organ, który wykonuje zadania kierownika jednostki kontrolującej wynikające z ustawy.
W przypadku prowadzenia kontroli wspólnej program kontroli obejmuje wszystkie jednostki kontrolowane i jest zatwierdzany przez kierownika komórki do spraw kontroli w urzędzie obsługującym organ wykonujący zadania kierownika jednostki kontrolującej wynikające z ustawy.

Artykuł 11.
Kontrolę przeprowadza się w trybie zwykłym lub uproszczonym.

Artykuł 12.

Kontrolę prowadzi się zgodnie z okresowym planem kontroli, opracowanym przez kierownika komórki do spraw kontroli i zatwierdzonym przez kierownika jednostki kontrolującej.
Kierownik jednostki kontrolującej może zarządzić przeprowadzenie kontroli nieprzewidzianej okresowym planem kontroli.

Artykuł 13.
W sprawach doręczeń, obliczania terminów oraz protokołu, w zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie, przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. ^zm.2)) stosuje się odpowiednio.

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524, z 2008 r. Nr 229, poz. 1539, z 2009 r. Nr 195, poz. 1501 i Nr 216, poz. 1676, z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 167, poz. 1131, Nr 182, poz. 1228 i Nr 254, poz. 1700 oraz z 2011 r. Nr 6, poz. 18, Nr 34, poz. 173 i Nr 106, poz. 622.

Artykuł 14.

Przeprowadzenie kontroli poprzedza opracowanie programu kontroli, który zatwierdza kierownik komórki do spraw kontroli.
Przy opracowywaniu programu kontroli uwzględnia się w szczególności:
1. wyniki wcześniejszych kontroli;
2. wyniki badań i analiz oraz skargi i wnioski dotyczące przygotowywanej kontroli;
3. czynniki ryzyka mające wpływ na działalność jednostki kontrolowanej;
4. informacje dotyczące działalności jednostki kontrolowanej.
Program kontroli określa w szczególności:
1. jednostkę kontrolowaną;
2. zakres kontroli, to jest przedmiot i okres objęty kontrolą;
3. zagadnienia wymagające oceny;
4. termin kontroli;
5. stan prawny dotyczący przedmiotu kontroli oraz wskazówki metodyczne dotyczące sposobu i techniki przeprowadzenia kontroli;
6. organizację i harmonogram przeprowadzenia kontroli.
Do czasu zakończenia kontroli programu kontroli nie udostępnia się.
Po zakończeniu kontroli jej program dołącza się do akt kontroli.

Artykuł 15.

W celu przygotowania kontroli kierownik jednostki kontrolowanej, na pisemny wniosek kierownika jednostki kontrolującej, niezwłocznie udostępnia dokumenty, materiały i informacje dotyczące jej działalności.
Kierownik jednostki kontrolującej może wystąpić również do innych organów i jednostek o niezwłoczne udostępnienie dokumentów, które są niezbędne do przygotowania i przeprowadzenia kontroli.

Artykuł 16.

Kontrolę przeprowadza pracownik jednostki kontrolującej (kontroler) na podstawie pisemnego imiennego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, po okazaniu legitymacji służbowej, a jeżeli w danej jednostce nie są wydawane legitymacje służbowe, po okazaniu dokumentu pozwalającego na ustalenie tożsamości.
Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli wydaje kierownik jednostki kontrolującej.
Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli zawiera:
1. oznaczenie wydającego upoważnienie oraz numer i datę wystawienia;
2. podstawę prawną podjęcia kontroli;
3. imię, nazwisko i stanowisko służbowe kontrolera;
4. zakres kontroli;
5. nazwę i adres jednostki kontrolowanej;
6. okres ważności upoważnienia;
7. podpis wydającego upoważnienie.
W przypadku gdy w trakcie przeprowadzania kontroli zaistnieje konieczność wydłużenia czasu trwania czynności kontrolnych lub rozszerzenia zakresu kontroli, kierownik jednostki kontrolującej przedłuża ważność upoważnienia, przez uczynienie na nim stosownej wzmianki, lub wydaje nowe upoważnienie do przeprowadzenia kontroli.
Dla kontrolera delegowanego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2, upoważnienie wydaje Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Artykuł 17.
Kierownik jednostki kontrolującej może powołać zespół kontrolerów do przeprowadzenia kontroli.

Artykuł 18.

Kierownik jednostki kontrolującej może włączyć w skład zespołu kontrolerów posiadających wiedzę specjalistyczną pracowników organów i jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub przez niego nadzorowanych.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, upoważnienie do przeprowadzenia kontroli, o którym mowa w art. 16, wydaje kierownik jednostki kontrolującej.

Artykuł 19.

Kontroler podlega wyłączeniu z udziału w kontroli z urzędu, jeżeli kontrola mogłaby dotyczyć praw lub obowiązków jego lub osoby mu bliskiej, oraz z udziału w kontroli, której przedmiot stanowią zadania należące wcześniej do jego obowiązków jako pracownika, przez rok od zakończenia ich wykonywania.
Za osobę bliską kontrolera uważa się małżonka lub osobę pozostającą z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnego i powinowatego do drugiego stopnia albo osobę związaną z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. Wyłączenie trwa mimo ustania jego przyczyny.
Kontroler podlega wyłączeniu z udziału w kontroli na wniosek, jeżeli zaistnieją uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności.
Przed rozpoczęciem czynności kontrolnych kontroler składa pisemne oświadczenie o braku lub istnieniu okoliczności uzasadniających jego wyłączenie z udziału w kontroli.
O wyłączeniu kontrolera rozstrzyga kierownik komórki do spraw kontroli.
O wyłączeniu kontrolera czyni się wzmiankę na upoważnieniu do przeprowadzenia kontroli.
W okresie od złożenia wniosku o wyłączenie do czasu wydania rozstrzygnięcia o wyłączeniu kontrolera z udziału w kontroli kontroler podejmuje jedynie czynności niecierpiące zwłoki.

Artykuł 20.
O planowanej kontroli zawiadamia się kierownika jednostki kontrolowanej, podając przewidywany czas trwania czynności kontrolnych.

Artykuł 21.

Czynności kontrolne przeprowadza się w siedzibie jednostki kontrolowanej w czasie wykonywania przez nią zadań lub poza nią.
Czynności kontrolne powinny być przeprowadzane w sposób sprawny i możliwie niezakłócający funkcjonowania jednostki kontrolowanej.
W szczególnych okolicznościach czynności kontrolne przeprowadza się także w dniach wolnych od pracy lub poza godzinami pracy.
Prowadzenie czynności kontrolnych z udziałem pracowników jednostki kontrolowanej w dniach wolnych od pracy lub poza godzinami pracy wymaga zgody kierownika jednostki kontrolowanej.

Artykuł 22.
Kontroler w trakcie przeprowadzania kontroli ma prawo do:
1. swobodnego wstępu i poruszania się po terenie jednostki kontrolowanej bez obowiązku uzyskiwania przepustki;
2. wglądu do dokumentów dotyczących działalności jednostki kontrolowanej, pobierania za pokwitowaniem oraz zabezpieczania dokumentów związanych z zakresem kontroli, z zachowaniem przepisów o tajemnicy prawnie chronionej;
3. sporządzania, a w razie potrzeby żądania sporządzenia niezbędnych do kontroli kopii, odpisów lub wyciągów z dokumentów oraz zestawień lub obliczeń;
4. przetwarzania danych osobowych w zakresie niezbędnym do realizacji celu kontroli;
5. żądania złożenia ustnych lub pisemnych wyjaśnień w sprawach dotyczących zakresu kontroli;
6. swobodnego stosowania środków dowodowych przewidzianych w ustawie.
Artykuł 23.
1. Kontroler ma obowiązek niezwłocznego poinformowania kierownika jednostki kontrolowanej o stwierdzeniu bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia ludzkiego, lub możliwości powstania niepowetowanej szkody w mieniu, w celu zapobieżenia tym zagrożeniom.
2. Kierownik jednostki kontrolowanej jest obowiązany do niezwłocznego podjęcia działań zapobiegających zagrożeniom oraz poinformowania o tym kontrolera.
3. Kontroler w przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że kierownik jednostki kontrolowanej nie podjął działań zapobiegających zagrożeniom lub podjęte działania są niewystarczające, informuje o tym kierownika komórki do spraw kontroli.
4. Kierownik komórki do spraw kontroli niezwłocznie powiadamia o stwierdzonych zagrożeniach kierownika jednostki nadrzędnej nad jednostką kontrolowaną lub właściwy organ państwowy.
  
  Artykuł 24.
  Kierownik jednostki kontrolowanej ma obowiązek zapewnienia kontrolerowi warunków niezbędnych do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności przez zapewnienie niezwłocznego przedstawiania żądanych dokumentów, terminowego udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień w sprawach objętych kontrolą, a także udostępnianie niezbędnych urządzeń technicznych i zapewnienie dostępu do Internetu oraz, w miarę możliwości, oddzielnego pomieszczenia z odpowiednim wyposażeniem.
  
  Artykuł 25.
  Pracownik jednostki kontrolowanej ma obowiązek:
  1. niezwłocznego przedstawiania, na żądanie kontrolera, dokumentów, materiałów i informacji niezbędnych do przeprowadzenia kontroli;
  2. sporządzenia niezbędnych do przeprowadzenia kontroli kopii, odpisów lub wyciągów z dokumentów, jak również zestawień i obliczeń sporządzonych na podstawie dokumentów; zgodność kopii, odpisów i wyciągów oraz zgodność zestawień i obliczeń z oryginalnymi dokumentami potwierdza kierownik komórki organizacyjnej, w której dokumenty się znajdują;
  3. udzielenia kontrolerowi, w wyznaczonym przez niego terminie, ustnych lub pisemnych wyjaśnień.
  Artykuł 26.
  
  Niewywiązywanie się przez pracownika jednostki kontrolowanej z obowiązków, które wynikają z art. 25, może stanowić przesłankę odpowiedzialności dyscyplinarnej lub porządkowej.
  
  Artykuł 27.
  1. Kontroler ustala stan faktyczny na podstawie dowodów zebranych podczas kontroli.
  2. Dowodami są w szczególności dokumenty, rzeczy, oględziny, opinie biegłych, ustne lub pisemne wyjaśnienia lub oświadczenia.
  Artykuł 28.
  W ramach prowadzonych czynności kontrolnych kontroler może żądać udzielenia mu, w wyznaczonym przez niego terminie, ustnych lub pisemnych wyjaśnień od pracownika lub byłego pracownika.
  
  Artykuł 29.
  
  Odmowa udzielenia wyjaśnień może nastąpić w przypadku, gdy dotyczą one faktów lub okoliczności, których ujawnienie mogłoby narazić na odpowiedzialność karną lub majątkową osobę wezwaną do złożenia wyjaśnień lub osobę jej bliską w rozumieniu art. 19 ust. 2.
  
  Artykuł 30.
  1. Każdy ma prawo złożyć oświadczenie dotyczące zakresu kontroli.
  2. Kontroler nie ma prawa odmówić przyjęcia oświadczenia, jeżeli ma ono związek z zakresem kontroli.
  Artykuł 31.
  Oględziny przeprowadza się w obecności pracownika jednostki kontrolowanej.
  
  Artykuł 32.
  1. Z przebiegu oględzin oraz z przyjęcia ustnych wyjaśnień lub oświadczeń sporządza się protokół.
  2. Protokół obejmuje:
    1. oznaczenie czynności, czasu i miejsca jej przeprowadzenia;
    2. imię, nazwisko i stanowisko służbowe kontrolera oraz osoby uczestniczącej w czynnościach;
    3. opis przebiegu czynności lub treść wyjaśnień lub oświadczeń;
    4. podpisy kontrolera i osoby uczestniczącej w czynnościach.
  3. Z czynności kontrolnych niewymienionych w ust. 1, które mają istotne znaczenie dla ustaleń kontroli, sporządza się notatkę służbową podpisaną przez kontrolera.
  Artykuł 33.
  
  1. Kierownik jednostki kontrolującej może, z urzędu lub na wniosek kontrolera, powołać biegłego, jeżeli w toku kontroli konieczne jest przeprowadzenie specjalistycznych badań lub zbadanie określonych zagadnień wymagających szczególnych umiejętności lub wiedzy specjalistycznej.
  
  2. Kierownik jednostki kontrolującej zawiera z biegłym umowę, która określa przedmiot, termin wydania opinii oraz zakres niezbędnych badań, a także należne wynagrodzenie.
  
  3. W razie potrzeby przeprowadzenia przez biegłego czynności niezbędnych do wydania opinii na terenie jednostki kontrolowanej kierownik jednostki kontrolującej wystawia upoważnienie zawierające:
  
  1) oznaczenie wydającego upoważnienie oraz numer i datę wystawienia;
  
  2) imię i nazwisko biegłego;
  
  3) oznaczenie kontroli, której ma dotyczyć wydana opinia;
  
  4) okres ważności upoważnienia;
  
  5) podpis wydającego upoważnienie.
  
  4. Biegłym nie może być osoba, w stosunku do której istnieją okoliczności mogące mieć wpływ na jej bezstronność, w szczególności gdy kontrola jest prowadzona w jednostce zatrudniającej tę osobę albo obejmuje zadanie, którego ta osoba jest lub była wykonawcą.
  
  5. Kierownik jednostki kontrolowanej może żądać wyłączenia biegłego z przyczyn, z jakich można żądać wyłączenia kontrolera. Przepis art. 19 ust. 4–7 stosuje się odpowiednio.
  
  Artykuł 34.
  Kontroler może wystąpić do innych organów i jednostek administracji rządowej o udostępnienie dokumentów, udzielenie informacji lub wyjaśnień niezbędnych do przeprowadzenia kontroli.
  
  Artykuł 35.
  Po zakończeniu czynności kontrolnych kontroler, za zgodą kierownika komórki do spraw kontroli, może zwrócić się do kierownika jednostki kontrolowanej o złożenie w wyznaczonym terminie dodatkowych pisemnych wyjaśnień dotyczących zakresu kontroli, niezbędnych do sporządzenia wystąpienia pokontrolnego.
  
  Artykuł 36.
  1. Ustalenia dokonane w trakcie kontroli oraz oceny opisuje się w projekcie wystąpienia pokontrolnego.
  2. Projekt wystąpienia pokontrolnego zawiera w szczególności:
    1. nazwę i adres jednostki kontrolowanej;
    2. imię, nazwisko i stanowisko służbowe kontrolera;
    3. datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych;
    4. zakres kontroli;
    5. ocenę skontrolowanej działalności, ze wskazaniem ustaleń, na których została oparta;
    6. zakres, przyczyny i skutki stwierdzonych nieprawidłowości.
  Artykuł 37.
  Projekt wystąpienia pokontrolnego podpisują kontroler i kierownik komórki do spraw kontroli.
  
  Artykuł 38.
  Kierownik jednostki kontrolującej przekazuje kierownikowi jednostki kontrolowanej projekt wystąpienia pokontrolnego wraz z pouczeniem o prawie do zgłoszenia umotywowanych zastrzeżeń. Przekazanie projektu wystąpienia pokontrolnego następuje z zachowaniem przepisów o tajemnicy prawnie chronionej.
  
  Artykuł 39.
  1. Jeżeli w projekcie wystąpienia pokontrolnego wskazane zostaną nieprawidłowości, za które odpowiedzialność ponosi były kierownik jednostki kontrolowanej, kierownik komórki do spraw kontroli przekazuje kopię projektu wystąpienia pokontrolnego byłemu kierownikowi, jeżeli jednostka kontrolowana dysponuje jego adresem, na który wystąpienie takie można przesłać.
  2. Były kierownik jednostki kontrolowanej może, w terminie wyznaczonym przez kierownika komórki do spraw kontroli, złożyć pisemne oświadczenie odnoszące się do stwierdzonych nieprawidłowości, za które ponosi odpowiedzialność w okresie objętym kontrolą.
  3. Przekazanie projektu wystąpienia pokontrolnego byłemu kierownikowi następuje z zachowaniem przepisów o tajemnicy prawnie chronionej.
  4. Oświadczenie byłego kierownika jednostki kontrolowanej włącza się do akt kontroli, a jeżeli kierownik jednostki kontrolującej uzna to za zasadne, może stanowić załącznik do wystąpienia pokontrolnego.
  5. Przekazanie projektu wystąpienia pokontrolnego byłemu kierownikowi jednostki kontrolowanej nie wstrzymuje procedury wnoszenia zastrzeżeń przez kierownika jednostki kontrolowanej i przekazania wystąpienia pokontrolnego.
  Artykuł 40.
  1. Kierownik jednostki kontrolowanej ma prawo do zgłoszenia, w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania projektu, umotywowanych pisemnych zastrzeżeń do projektu wystąpienia pokontrolnego.
  2. Na wniosek kierownika jednostki kontrolowanej, złożony przed upływem terminu zgłoszenia zastrzeżeń, termin ten może być przedłużony na czas oznaczony przez kierownika jednostki kontrolującej.
  Artykuł 41.
  1. Kierownik jednostki kontrolującej ma prawo sprostowania w projekcie wystąpienia pokontrolnego, w każdym czasie, z urzędu lub na wniosek kierownika jednostki kontrolowanej, błędów pisarskich lub innych oczywistych omyłek.
  2. Projekt wystąpienia pokontrolnego, w którym dokonano sprostowania, przekazuje się kierownikowi jednostki kontrolowanej wraz z informacją o dokonanych zmianach.
  3. Sprostowanie nie ma wpływu na bieg terminu zgłoszenia zastrzeżeń do projektu wystąpienia pokontrolnego.
  Artykuł 42.
  1. Zastrzeżenia do projektu wystąpienia pokontrolnego rozpatruje kierownik komórki do spraw kontroli.
  2. Kierownik komórki do spraw kontroli:
    1. odrzuca zastrzeżenia wniesione przez osobę nieuprawnioną lub wniesione po upływie terminu i zawiadamia o tym zgłaszającego zastrzeżenia, informując na piśmie o przyczynach, albo
    2. uwzględnia zastrzeżenia w całości lub w części albo je oddala.
  3. Kierownik jednostki kontrolowanej może w każdym czasie wycofać złożone zastrzeżenia. Wycofane zastrzeżenia pozostawia się bez rozpatrzenia.
  4. Kierownikowi jednostki kontrolowanej, w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania zawiadomienia o odrzuceniu zastrzeżeń, przysługuje prawo do odwołania do kierownika jednostki kontrolującej.
  5. Kierownik jednostki kontrolującej rozpatruje odwołanie i o swoim rozstrzygnięciu informuje na piśmie kierownika jednostki kontrolowanej.
  Artykuł 43.
  Jeżeli w trakcie rozpatrywania zastrzeżeń istnieje konieczność przeprowadzenia dodatkowych czynności kontrolnych, kontroler przeprowadza te czynności na podstawie dotychczasowego upoważnienia lub, jeżeli to konieczne, nowego upoważnienia.
  
  Artykuł 44.
  W trakcie rozpatrywania zastrzeżeń kierownik komórki do spraw kontroli ma prawo żądać przedstawienia dokumentów lub złożenia pisemnych wyjaśnień przez pracowników jednostki kontrolowanej.
  
  Artykuł 45.
  1. Kierownik komórki do spraw kontroli, po rozpatrzeniu zastrzeżeń, sporządza stanowisko wobec wniesionych zastrzeżeń, wraz z uzasadnieniem.
  2. Kierownik komórki do spraw kontroli przekazuje stanowisko wobec oddalonych zastrzeżeń kierownikowi jednostki kontrolowanej.
  Artykuł 46.
  1. W przypadku niezgłoszenia zastrzeżeń albo nieuwzględnienia wszystkich zastrzeżeń sporządza się wystąpienie pokontrolne obejmujące treść projektu wystąpienia pokontrolnego.
  2. W przypadku uwzględnienia zastrzeżeń wystąpienie pokontrolne sporządza się na podstawie projektu wystąpienia pokontrolnego oraz stanowiska kierownika komórki do spraw kontroli wobec oddalonych zastrzeżeń.
  3. Wystąpienie pokontrolne w razie potrzeby uzupełnia się o:
    1. zalecenia lub wnioski dotyczące usunięcia nieprawidłowości lub usprawnienia funkcjonowania jednostki kontrolowanej;
    2. ocenę wskazującą na niezasadność zajmowania stanowiska lub pełnienia funkcji przez osobę odpowiedzialną za stwierdzone nieprawidłowości;
    3. termin złożenia informacji o wykonaniu zaleceń lub wykorzystaniu wniosków, a także o podjętych działaniach lub przyczynach ich niepodjęcia. Termin wyznacza się, uwzględniając charakter zaleceń lub wniosków.
  Artykuł 47.
  Wystąpienie pokontrolne podpisuje kierownik jednostki kontrolującej i przekazuje kierownikowi jednostki kontrolowanej.
  
  Artykuł 48.
  Od wystąpienia pokontrolnego nie przysługują środki odwoławcze.
  
  Artykuł 49.
  Kierownik jednostki kontrolowanej, w wyznaczonym terminie, informuje kierownika jednostki kontrolującej o sposobie wykonania zaleceń, wykorzystaniu wniosków lub przyczynach ich niewykorzystania albo o innym sposobie usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
  
  Artykuł 50.
  Kierownik jednostki kontrolującej może odstąpić w każdym czasie od dalszego przeprowadzania czynności kontrolnych, informując na piśmie kierownika jednostki kontrolowanej o odstąpieniu od kontroli. W takim przypadku nie sporządza się wystąpienia pokontrolnego.
  
  Artykuł 51.
  1. W przypadkach uzasadnionych charakterem sprawy lub pilnością przeprowadzenia czynności kontrolnych można zarządzić przeprowadzenie kontroli w trybie uproszczonym.
  2. Kontrola w trybie uproszczonym może być zarządzona w szczególności w razie potrzeby:
    1. sporządzenia informacji dla kierownika jednostki kontrolującej;
    2. sprawdzenia informacji zawartych w skargach i wnioskach;
    3. dokonania analizy dokumentów otrzymanych z jednostek kontrolowanych.
  Artykuł 52.
  1. Kontrolę w trybie uproszczonym prowadzi się zgodnie z przepisami dotyczącymi kontroli w trybie zwykłym, z wyjątkiem przepisów dotyczących programu kontroli i sporządzania wystąpienia pokontrolnego.
  2. Jeżeli kontrola w trybie uproszczonym jest prowadzona w sposób określony w art. 8 ust. 2 albo art. 10 ust. 1, stosuje się przepisy dotyczące programu kontroli.
  3. Kontrola w trybie uproszczonym może być prowadzona także wtedy, gdy nie było możliwości wcześniejszego powiadomienia kierownika jednostki kontrolowanej o terminie przeprowadzenia kontroli.
  4. Kontrola w trybie uproszczonym kończy się sporządzeniem sprawozdania z kontroli, zawierającego opis ustalonego stanu faktycznego oraz jego ocenę, a także, w razie potrzeby, zalecenia lub wnioski dotyczące usunięcia nieprawidłowości lub usprawnienia funkcjonowania jednostki kontrolowanej. Sprawozdanie podpisuje kierownik jednostki kontrolującej.
  5. Kierownik jednostki kontrolowanej w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania sprawozdania ma prawo przedstawić do niego stanowisko; nie wstrzymuje to realizacji ustaleń kontroli.
  6. Sprawozdania nie przekazuje się byłemu kierownikowi jednostki kontrolowanej.
  Artykuł 53.
  W przypadku ujawnienia w trakcie czynności kontrolnych okoliczności wskazujących na popełnienie przestępstwa, wykroczenia, przestępstwa skarbowego, wykroczenia skarbowego lub naruszenia dyscypliny finansów publicznych kontrolę w dalszej części przeprowadza się w trybie zwykłym.
  
  Artykuł 54.
  1. Dla kontroli prowadzi się akta kontroli, numerując kolejno strony.
  2. Akta kontroli obejmują w szczególności:
    1. wykaz ich zawartości, z podaniem nazw dokumentów i numerów stron;
    2. upoważnienie do przeprowadzenia kontroli;
    3. oświadczenia kontrolera o braku albo istnieniu okoliczności uzasadniających jego wyłączenie z udziału w kontroli;
    4. dowody zgromadzone w toku kontroli;
    5. protokoły z przeprowadzenia dowodów;
    6. wystąpienie pokontrolne i jego projekt albo sprawozdanie oraz zgłoszone zastrzeżenia i dokumenty związane z ich rozpatrzeniem.
  Artykuł 55.
  1. Kierownik jednostki kontrolowanej na każdym etapie prowadzonej kontroli ma prawo wglądu do akt kontroli, z zachowaniem przepisów o tajemnicy prawnie chronionej.
  2. Kontroler udostępnia akta kontroli po anonimizacji w dokumentach danych osobowych pracownika lub innej osoby, jeżeli zastrzegły one nieujawnianie danych umożliwiających ich identyfikację, a zachodzi uzasadniona obawa, że udzielone informacje w sprawach objętych kontrolą mogą narazić tego pracownika lub osobę na jakikolwiek uszczerbek lub zarzut z powodu udzielenia tych informacji.
  Artykuł 56.
  1. W uzasadnionych przypadkach kierownik jednostki kontrolującej może zarządzić sporządzenie informacji o wynikach kontroli.
  2. Informacja o wynikach kontroli może obejmować przedstawienie wyników więcej niż jednej kontroli.
  3. Informacja o wynikach kontroli jest sporządzana na podstawie akt kontroli i zawiera w szczególności:
    1. określenie celu i zakresu kontroli oraz termin jej prowadzenia;
    2. ustalenia z kontroli wskazujące zakres stwierdzonych nieprawidłowości, przyczynę ich powstania i skutki, jakie wywołują lub mogą wywołać w świetle kryteriów stosowanych w postępowaniu kontrolnym;
    3. zalecenia lub wnioski dotyczące usprawnienia funkcjonowania jednostki kontrolowanej w zakresie dotyczącym kontroli.
  Artykuł 57.
  1. Kierownik jednostki kontrolującej przesyła informację o wynikach kontroli kierownikowi jednostki nadrzędnej lub sprawującej nadzór nad jednostką kontrolowaną.
  2. Kierownik jednostki kontrolującej może przesłać informację o wynikach kontroli do innych organów lub jednostek, które uzna za właściwe.
    
    Artykuł 58.
    
    W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.3)) wprowadza się następujące zmiany:
    1. w art. 13a:
      1. w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
        
        „5) zarządzanie i przeprowadzanie kontroli podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”,
      2. w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
        
        „5) zarządzanie i przeprowadzanie kontroli podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”,
      3. w ust. 3 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
        
        „5) zarządzanie i przeprowadzanie kontroli podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”,
      4. w ust. 4 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
        
        „5) zarządzanie i przeprowadzanie kontroli podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”;
    2. w art. 13b w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
      
      „5) zarządzanie i przeprowadzanie kontroli podległych związków organizacyjnych i jednostek wojskowych na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”;
    3. w art. 13c w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
    „5) zarządzanie i przeprowadzanie kontroli w zakresie właściwości na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”.
    
    3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 107, poz. 732 i Nr 176, poz. 1242, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 180, poz. 1109, Nr 206, poz. 1288, Nr 208, poz. 1308 i Nr 223, poz. 1458, z 2009 r. Nr 22, poz. 120, Nr 97, poz. 801, Nr 161, poz. 1278, Nr 190, poz. 1474 i Nr 219, poz. 1706, z 2010 r. Nr 107, poz. 679, Nr 113, poz. 745, Nr 127, poz. 857, Nr 182, poz. 1228, Nr 217, poz. 1427 i Nr 240, poz. 1601 oraz z 2011 r. Nr 22, poz. 114, Nr 112, poz. 654 i Nr 171, poz. 1016.
    
    Artykuł 59.
    
    W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.4)) w art. 84b:
    1. uchyla się ust. 2;
    2. ust. 4 otrzymuje brzmienie:
    „4. Kontrolę działalności organów administracji architektoniczno-budowlanej i organów nadzoru budowlanego przeprowadza się na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”.
    
    4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Nr 45, poz. 235, Nr 94, poz. 551, Nr 135, poz. 789 i Nr 142, poz. 829.
    
    Artykuł 60.
    
    W ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856, z późn. zm.5)) w art. 3a:
    1. uchyla się ust. 3;
    2. dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
      
      „4. Sprawowanie nadzoru nad działalnością administracyjną kolegiów polega w szczególności na:
      1. przeprowadzaniu kontroli organizacji i warunków pracy kolegiów, w tym na badaniu:
        
        prawidłowości stosowania przepisów regulaminu organizacyjnego,
        
        terminowości załatwiania spraw oraz stanu zaległości, ze szczególnym uwzględnieniem spraw, w których postępowanie administracyjne trwa dłużej niż 6 miesięcy,
        
        prowadzenia ksiąg i innych urządzeń ewidencyjnych oraz rzetelności sporządzania informacji o działalności kolegium,
      2. analizie rocznych informacji o działalności kolegium,
      3. rozpatrywaniu skarg na pozaorzeczniczą działalność kolegiów,
      4. badaniu zachowania trybu i wymogów wyłaniania kandydatów na prezesa kolegium,
      5. badaniu zachowania trybu i wymogów wyłaniania kandydatów na członków kolegium,
      6. badaniu prawidłowości przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego w celu ustalenia okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających odwołanie prezesa kolegium,
      7. badaniu prawidłowości przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego w celu ustalenia okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających ukaranie członka kolegium.
    1. Organ nadzoru sprawuje nadzór nad kolegiami przy pomocy komórki organizacyjnej właściwej do spraw nadzoru lub właściwej do spraw kontroli.”.
    5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1799, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 oraz z 2005 r. Nr 33, poz. 288 i Nr 122, poz. 1020.
    
    Artykuł 61.
    
    W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 oraz z 2011 r. Nr 22, poz. 114) wprowadza się następujące zmiany:
    1. po art. 51 dodaje się art. 52 w brzmieniu:
      
      „Art. 52. Minister Obrony Narodowej kontroluje Agencję na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”;
    2. uchyla się rozdział 3a.
    Artykuł 62.
    
    W ustawie z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 56, z późn. zm.6)) w art. 8 w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
    
    „8) przeprowadzanie kontroli jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”.
    
    6) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 102, poz. 474, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1999 r. Nr 11, poz. 95, z 2001 r. Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 156, poz. 1301, z 2003 r. Nr 210, poz. 2036, z 2006 r. Nr 104, poz. 711, z 2007 r. Nr 107, poz. 732, z 2010 r. Nr 28, poz. 143 oraz z 2011 r. Nr 81, poz. 439.
    
    Artykuł 63.
    
    W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493, z późn. zm.7)) wprowadza się następujące zmiany:
    1. po art. 19 dodaje się art. 19a w brzmieniu:
      
      „Art. 19a. 1. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa przeprowadza kontrolę:
      1. wykonywania uprawnień wynikających z praw majątkowych Skarbu Państwa przez państwowe jednostki organizacyjne, którym przysługuje prawo wykonywania takich uprawnień lub prawo do działania w imieniu Skarbu Państwa,
      2. wykonywania przez inne organy administracji państwowej oraz państwowe osoby prawne zadań określonych w odrębnych przepisach, w zakresie przekształceń własnościowych.
        
        Zakres kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje zgodność wykonywania uprawnień majątkowych Skarbu Państwa z właściwymi przepisami oraz z interesem Skarbu Państwa.
        
        Zakres kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje ocenę:
        
        wykonywania zadań w zakresie przekształceń własnościowych pod względem legalności, gospodarności i zapewnienia ochrony interesów Skarbu Państwa,
        
        zgodności stosowanych procedur przekształceń własnościowych z właściwymi przepisami,
        
        zgodności realizacji przekształceń własnościowych z udzielonym upoważnieniem lub zgodą ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, w przypadkach gdy taka zgoda lub upoważnienie są wymagane.
        
        Kontrola, o której mowa w ust. 1, jest przeprowadzana na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”;
    2) w art. 20 uchyla się pkt 1.
    
    7) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 155, poz. 1014, z 2000 r. Nr 48, poz. 550, z 2001 r. Nr 4, poz. 26, z 2002 r. Nr 25, poz. 253 i Nr 240, poz. 2055, z 2004 r. Nr 99, poz. 1001, Nr 123, poz. 1291 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 i Nr 183, poz. 1538, z 2006 r. Nr 107, poz. 721, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 206, poz. 1590, z 2010 r. Nr 229, poz. 1496 oraz z 2011 r. Nr 34, poz. 171 i Nr 122, poz. 695.
    
    Artykuł 64.
    
    W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.8)) wprowadza się następujące zmiany:
    1. w art. 29:
      1. uchyla się pkt 1,
      2. uchyla się pkt 7;
    2. uchyla się art. 30;
    3. w art. 34 w ust. 1 uchyla się pkt 3.
    8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z 2004 r. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 169, poz. 1414 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 170, poz. 1217 i Nr 220, poz. 1600, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 42, poz. 337, Nr 98, poz. 817, Nr 157, poz. 1241 i Nr 161, poz. 1277, z 2010 r. Nr 57, poz. 354 oraz z 2011 r. Nr 117, poz. 676.
    
    Artykuł 65.
    
    W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.9)) w art. 249 w § 3 uchyla się pkt 8.
    
    9) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 111, poz. 1194, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135, Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 123, poz. 849, z 2008 r. Nr 96, poz. 620 i Nr 214, poz. 1344, z 2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 22, poz. 119, Nr 62, poz. 504, Nr 98, poz. 817, Nr 108, poz. 911, Nr 115, poz. 963, Nr 190, poz. 1475, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z 2010 r. Nr 34, poz. 191 i Nr 40, poz. 227 oraz z 2011 r. Nr 39, poz. 201 i 202, Nr 112, poz. 654 i Nr 129, poz. 734.
    
    Artykuł 66.
    
    W ustawie z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z późn. zm.10)) wprowadza się następujące zmiany:
    1. w art. 25:
      1. uchyla się ust. 2,
      2. w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
        
        „2) podmiotów niewymienionych w pkt 1 – dokonuje minister właściwy do spraw informatyzacji.”;
    2. uchyla się art. 26 i art. 27;
    3. uchyla się art. 29–35.
    10) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501, z 2008 r. Nr 127, poz. 817, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 167 poz. 1131 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654.
    
    Artykuł 67.
    
    W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, z późn. zm.11)) w art. 34:
    1. w ust. 1 uchyla się zdanie trzecie;
    2. uchyla się ust. 2 i 3.
    11) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 46, poz. 328, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 144, poz. 1043 i Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 80, poz. 542, Nr 120, poz. 818, Nr 176, poz. 1238 i 1240 i Nr 180, poz. 1280, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, z 2009 r. Nr 68, poz. 584, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 202, poz. 1553, z 2010 r. Nr 57, poz. 359, Nr 75, poz. 471, Nr 96, poz. 620 i Nr 127, poz. 857 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 84, poz. 455, Nr 112, poz. 654 i Nr 174, poz. 1039.
    
    Artykuł 68.
    
    W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1706 oraz z 2011 r. Nr 82, poz. 451) w art. 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
    
    „4. Szef Służby Cywilnej może zwrócić się do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli w zakresie realizacji zadań wynikających z ustawy.”.
    
    Artykuł 69.
    
    W ustawie z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 31, poz. 206, z późn. zm.12) wprowadza się następujące zmiany:
    1. w art. 28 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
      
      „3. Kontrola, o której mowa w ust. 1 i 2, wykonywana jest pod względem:
      1. legalności, gospodarności, celowości i rzetelności – w odniesieniu do działalności organów administracji rządowej oraz innych podmiotów;
      2. legalności, gospodarności i rzetelności – w odniesieniu do działalności organów samorządu terytorialnego.”;
    2. uchyla się art. 29–50.
    12) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 40, poz. 230 oraz z 2011 r. Nr 22, poz. 114, Nr 92, poz. 529 i Nr 163, poz. 981.
    
    Artykuł 70.
    
    W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.13)) w art. 150 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
    
    „6) tryb kontroli wykonania zadania; w umowie można postanowić, że kontrola będzie prowadzona na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”.
    
    13) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 96, poz. 620, Nr 123, poz. 835, Nr 152, poz. 1020, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1726.
    
    Artykuł 71.
    
    W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455) wprowadza się następujące zmiany:
    1. w art. 31 uchyla się ust. 3–5;
    2. po art. 31 dodaje się art. 31a i art. 31b w brzmieniu:
      
      „Art. 31a. Do kontroli wydatkowania środków finansowych na naukę stosuje się przepisy o kontroli w administracji rządowej.
      
      Art. 31b. 1. Do kontroli mogą zostać powołani eksperci.
      1. Na eksperta naukowego minister wyznacza osobę posiadającą co najmniej stopień naukowy doktora i kompetencje w dziedzinie nauki odpowiedniej ze względu na merytoryczny zakres kontroli. Na wniosek ministra kandydat na eksperta może być wskazany przez organ opiniodawczo-doradczy, o którym mowa w art. 35.
      2. Na eksperta budowlanego minister wyznacza osobę posiadającą uprawnienia budowlane, o których mowa w art. 12–15 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.14)).
      3. Na eksperta finansowego minister wyznacza biegłego rewidenta albo osobę posiadającą co najmniej 3-letnie doświadczenie na stanowisku głównego księgowego lub zastępcy głównego księgowego i w okresie ostatnich 5 lat przed powołaniem do zespołu kontrolnego wykonywała pracę na tym stanowisku, albo osobę posiadającą wykształcenie wyższe oraz uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych w rozumieniu przepisów w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
      4. Ekspertem nie może być osoba, która jest lub była w okresie 5 lat poprzedzających kontrolę zatrudniona w podmiocie kontrolowanym albo jest lub była wykonawcą zadania, którego dotyczy kontrola. Ekspertem nie może być również osoba, w stosunku do której zachodzą okoliczności faktyczne lub prawne mogące wpłynąć na bezstronność przeprowadzenia kontroli.
      5. Funkcje ekspertów, o których mowa w ust. 2–4, nie mogą być łączone przez jedną osobę w odniesieniu do danej kontroli.
      6. W danym roku kalendarzowym ta sama osoba może uczestniczyć jako ekspert w nie więcej niż siedmiu kontrolach.”;
    3. uchyla się art. 32 i art. 33.
    14) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Nr 45, poz. 235, Nr 94, poz. 551, Nr 135, poz. 789, Nr 142, poz. 829 i Nr 185, poz. 1092.
    
    Artykuł 72.
    
    W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (Dz. U. Nr 96, poz. 616 i Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455) w art. 34 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
    
    „1) sprawuje kontrolę nad Centrum na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej;”.
    
    Artykuł 73.
    
    W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 617 i Nr 257, poz. 1726) w art. 43 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
    
    „1) sprawuje kontrolę finansową nad Centrum na zasadach określonych w art. 31 ust. 1 i 2 i art. 31b ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki oraz na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej;”.
    
    Artykuł 74.
    
    W ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) wprowadza się następujące zmiany:
    1. w art. 35:
      1. ust. 1–3 otrzymują brzmienie:
        
        „1. Minister nadzorujący sprawuje nadzór nad:
        
        zgodnością działań instytutu z przepisami prawa i statutem;
        
        realizacją przez instytut podstawowych zadań instytutu określonych w art. 2 ust. 1;
        
        prawidłowością wydatkowania środków publicznych.
        
        Kontrolę w ramach nadzoru przeprowadza się na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.
        
        Dyrektor i przewodniczący rady naukowej są zobowiązani do realizacji zaleceń pokontrolnych wydanych przez ministra nadzorującego.”,
      2. uchyla się ust. 4;
    2. w art. 36:
      1. ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
        
        „1. Minister nadzorujący, nie rzadziej niż raz na 3 lata, przeprowadza kontrolę instytutu.
        
        Kontrola instytutu jest przeprowadzana w celu dokonania oceny:
        
        działalności finansowej instytutu;
        
        organizacji i jakości pracy instytutu;
        
        jakości zarządzania instytutem.”,
      2. uchyla się ust. 3,
      3. ust. 4 otrzymuje brzmienie:
        
        „4. Na podstawie wyników kontroli minister nadzorujący może podjąć czynności określone w art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 2 lub art. 26. Minister nadzorujący może także zlecić dyrektorowi instytutu dokonanie czynności naprawczych lub usprawniających działalność instytutu.”,
      4. uchyla się ust. 5 i 6.
    Artykuł 75.
    
    W ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014 oraz z 2011 r. Nr 171, poz. 1016) wprowadza się następujące zmiany:
    1. w art. 16:
      1. po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
        
        „3a. Kontrolę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, przeprowadza się na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”,
      2. uchyla się ust. 5;
    2. uchyla się art. 17–20.
    Artykuł 76.
    
    W ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039) wprowadza się następujące zmiany:
    1. w art. 37:
      1. uchyla się ust. 1 i 2,
      2. ust. 3 otrzymuje brzmienie:
        
        „3. Do jednostki służby medycyny pracy Służby Więziennej przepisy ustawy stosuje się odpowiednio, przy uwzględnieniu ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317, z późn. zm.15)) i ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523, Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) oraz przepisów wydanych na ich podstawie, z tym że przepisów art. 30, art. 44–50 oraz przepisów oddziału 2 w rozdziale 3 działu II nie stosuje się.”;
    2. uchyla się art. 39;
    3. w art. 121 dodaje się ust. 8 w brzmieniu:
      
      „8. Minister, centralny organ administracji rządowej lub wojewoda, będący podmiotem tworzącym, wykonuje kontrolę podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji rządowej.”;
    4. w art. 122 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
    „7. Minister Obrony Narodowej, Minister Sprawiedliwości, minister właściwy do spraw wewnętrznych lub Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, każdy w zakresie swojego działania, przeprowadzają kontrolę, o której mowa w art. 118 i art. 119, w sposób i w trybie określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 6.”.
    
    15) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 141, poz. 1011, z 2008 r. Nr 220, poz. 1416 i Nr 234, poz. 1570 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654.
    
    Artykuł 77.
    Do kontroli wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
    
    Artykuł 78.
    Ustawa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.