Art. 2 O czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej
O czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej
Artykuł 2.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:- członku załogi – należy przez to rozumieć członka załogi, o którym mowa w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1458, z 2015 r. poz. 1690 i 1960 oraz z 2016 r. poz. 1954);
- dniu odpoczynku – należy przez to rozumieć okres odpoczynku trwający nieprzerwanie 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której pracownik zakończył pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy;
- dniu pracy – należy przez to rozumieć dobę w rozumieniu art. 128 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, 2138 i 2255 oraz z 2017 r. poz. 60 i 962);
- okresie odpoczynku – należy przez to rozumieć okres poza czasem pracy na statku żeglugi śródlądowej, który obejmuje okres odpoczynku na statku żeglugi śródlądowej podczas rejsu albo podczas postoju oraz okres odpoczynku na lądzie;
- personelu pokładowym – należy przez to rozumieć osoby wykonujące pracę na statku pasażerskim zatrudnione na podstawie umowy o pracę, niebędące członkami załogi;
- sezonie – należy przez to rozumieć okres maksymalnie 9 kolejnych miesięcy w trakcie 12 miesięcy, w którym ze względu na okoliczności zewnętrzne, w szczególności warunki pogodowe lub popyt w sektorze turystyki, praca na statku pasażerskim jest wykonywana w tym okresie;
- statku żeglugi śródlądowej – należy przez to rozumieć statek, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a, b i f ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej;
- statku pasażerskim – należy przez to rozumieć statek, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej, przeznaczony lub używany do przewozu więcej niż 12 pasażerów.