O dyscyplinie wojskowej
Artykuł 41.

1. Żołnierzowi przysługuje zażalenie na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego niedopuszczenia do wykonywania czynności służbowych, zawieszenia w czynnościach służbowych lub przedłużenia okresu tego zawieszenia oraz osadzenia w izbie zatrzymań.
 

2. W zażaleniu żołnierz może się domagać uchylenia, zmiany oraz zbadania zasadności i legalności zastosowania lub przedłużenia stosowania, a także prawidłowości wykonania dyscyplinarnego środka zapobiegawczego.
    
3. Żołnierz może wnieść zażalenie w terminie trzech dni od dnia doręczenia mu postanowienia o zastosowaniu lub przedłużeniu stosowania względem niego dyscyplinarnego środka zapobiegawczego.
    
4. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia o zastosowaniu lub przedłużeniu stosowania dyscyplinarnego środka zapobiegawczego.
    
5. Na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego:
    
   1. niedopuszczenia żołnierza do wykonywania czynności służbowych – zażalenie rozpatruje odpowiednio wyższy przełożony dyscyplinarny lub przełożony wojskowego organu porządkowego albo komendant jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, której żołnierz zastosował ten środek;
       
   2. zawieszenia żołnierza w czynnościach służbowych oraz o przedłużeniu okresu tego zawieszenia – zażalenie rozpatruje wyższy przełożony dyscyplinarny;
       
   3. osadzenia w izbie zatrzymań – zażalenie rozpatruje wojskowy sąd garnizonowy.
       
6. Na postanowienie o zastosowaniu dyscyplinarnego środka zapobiegawczego wydane przez Ministra Obrony Narodowej lub kierownika instytucji cywilnej zażalenie rozpatruje wojskowy sąd garnizonowy.
    
7. W sprawach zażalenia na zastosowanie dyscyplinarnych środków zapobiegawczych stosuje się odpowiednio art. 52 ust. 1, 3 i 5.