O ochronie żeglugi i portów morskich
Artykuł 40.

1. Zarządzający portem lub obiektem portowym realizuje zadania, o których mowa w art. 38 i art. 39, przez jednostkę ochrony portu lub obiektu portowego.
 

2. W przypadku gdy zadania jednostki ochrony portu lub obiektu portowego wykonuje przedsiębiorca, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, pracownicy tego przedsiębiorcy powinni być przeszkoleni w zakresie ochrony żeglugi i portów, w tym w zakresie wykonywania dodatkowych uprawnień, wynikających z ust. 4. Przeszkolenie zapewnia zarządzający portem lub obiektem portowym w porozumieniu z przedsiębiorcą.
    
3. Jednostka ochrony portu lub obiektu portowego wykonuje zadania wynikające odpowiednio z planu ochrony portu lub obiektu portowego, w szczególności w zakresie:
    
   1. kontroli przepustek wydawanych przez zarządzających portem lub obiektem portowym;
       
   2. prowadzenia kontroli dostępu do obszarów o ograniczonym dostępie;
       
   3. ujęcia i przekazania Policji osoby naruszającej ochronę;
       
   4. ochrony obszarów o ograniczonym dostępie;
       
   5. czynności, o których mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia.
       
4. Pracownik jednostki ochrony portu lub obiektu portowego przy wykonywaniu zadań z zakresu ochrony żeglugi i portów, niezależnie od uprawnień określonych w ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, ma prawo do:
    
   1. niedopuszczenia do wejścia na obszar lub do obiektu podlegającego ochronie osoby nieposiadającej wymaganych uprawnień;
       
   2. kontroli manualnej i przeglądania zawartości bagażu;
       
   3. stosowania urządzeń technicznych do wykrywania przedmiotów lub substancji, o których mowa w art. 41 ust. 1.
       
5. Kontrola manualna jest zespołem czynności wykonywanych ręcznie bez ingerencji w wewnętrzne powłoki ciała oraz w sposób powodujący w jak najmniejszym stopniu naruszenie intymności, w celu wykrycia w odzieży lub na ciele oraz w przedmiotach osobistych osoby kontrolowanej przedmiotów lub substancji, o których mowa w art. 41 ust. 1.
    
6. Komendant Główny Policji sprawuje nadzór nad działalnością jednostki ochrony portu lub obiektu portowego w zakresie określonym w art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia oraz niniejszej ustawie.
    
7. Nadzór, o którym mowa w ust. 6, polega na:
    
   1. realizacji czynności określonych w art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia;
       
   2. kontroli prawidłowości prowadzenia dokumentacji organizacji i przebiegu ochrony oraz zgodności sprawowanej ochrony z prowadzoną dokumentacją ochronną;
       
   3. kontroli sposobu zabezpieczenia broni palnej i amunicji oraz środków przymusu bezpośredniego oraz zgodności ewidencji broni palnej, amunicji i środków przymusu bezpośredniego ze stanem faktycznym.
       
8. Do zarządzającego portem stosuje się odpowiednio przepisy art. 43 ust. 3 i art. 50a ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia.
    
9. Funkcjonariuszowi Policji przysługuje prawo do wykonywania czynności, o których mowa w art. 40 ust. 7, po okazaniu legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia, o którym mowa w art. 79 ust. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.5)).
    
10. Przeprowadzenie kontroli przez jednostkę ochrony portu lub obiektu portowego nie wyklucza przeprowadzenia kontroli zgodnie z planem ochrony statku.

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 699, 875, 978, 1197, 1268, 1272, 1618, 1649, 1688, 1712, 1844 i 1893.