O zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym
Artykuł 9.

1. Zapasy interwencyjne mogą być utrzymywane wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Zapasy interwencyjne mogą być utrzymywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, pod warunkiem zawarcia umowy międzynarodowej między Rzecząpospolitą Polską a tym państwem członkowskim, na terytorium którego zapasy te będą utrzymywane.
    
3. Umowa międzynarodowa, o której mowa w ust. 2, określa w szczególności:
   
   
   1. organ właściwy do wyrażania zgody na utrzymywanie zapasów interwencyjnych przez poszczególnych producentów, handlowców lub Agencję na terytorium państwa członkowskiego, z którym jest zawierana umowa;
       
   2. organ państwa członkowskiego, z którym jest zawierana umowa, właściwy do wyrażania zgody na utrzymywanie zapasów interwencyjnych na jego terytorium, przez poszczególnych producentów, handlowców lub Agencję;
       
   3. sposób dysponowania zapasami interwencyjnymi utrzymywanymi na terytorium państwa członkowskiego, z którym jest zawierana umowa, w tym ich uwalniania;
       
   4. tryb kontroli stanu i jakości zapasów interwencyjnych utrzymywanych na terytorium państwa członkowskiego, z którym jest zawierana umowa;
       
   5. sposób spełnienia międzynarodowych wymagań dotyczących sprawozdawczości w zakresie zapasów interwencyjnych.
       
4. Zapasy interwencyjne utrzymywane stosownie do ust. 2 nie mogą przekraczać 5%:
   
   
   1. ogólnej ilości zapasów agencyjnych;
       
   2. ogólnej ilości zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, do utrzymywania których dany producent i handlowiec są obowiązani.
       
5. Wydając zgodę, o której mowa w ust. 3 pkt 1, właściwy organ uwzględnia w szczególności konieczność zapewnienia dostępności fizycznej zapasów.