O zasadach finansowania nauki
Artykuł 31b.

1. Do kontroli mogą zostać powołani eksperci.
 

2. Na eksperta naukowego minister wyznacza osobę posiadającą co najmniej stopień naukowy doktora i kompetencje w dziedzinie nauki odpowiedniej ze względu na merytoryczny zakres kontroli. Na wniosek ministra kandydat na eksperta może być wskazany przez organ opiniodawczo-doradczy, o którym mowa w art. 35.
    
3. Na eksperta budowlanego minister wyznacza osobę posiadającą uprawnienia budowlane, o których mowa w art. 12–15 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290, 961, 1165 i 1250).
    
4. Na eksperta finansowego minister wyznacza biegłego rewidenta albo osobę posiadającą co najmniej 3-letnie doświadczenie na stanowisku głównego księgowego lub zastępcy głównego księgowego i w okresie ostatnich 5 lat przed powołaniem do zespołu kontrolnego wykonywała pracę na tym stanowisku, albo osobę posiadającą wykształcenie wyższe oraz uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych w rozumieniu przepisów w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
    
5. Ekspertem nie może być osoba, która jest lub była w okresie 5 lat poprzedzających kontrolę zatrudniona w podmiocie kontrolowanym albo jest lub była wykonawcą zadania, którego dotyczy kontrola. Ekspertem nie może być również osoba, w stosunku do której zachodzą okoliczności faktyczne lub prawne mogące wpłynąć na bezstronność przeprowadzenia kontroli.
    
6. Funkcje ekspertów, o których mowa w ust. 2–4, nie mogą być łączone przez jedną osobę w odniesieniu do danej kontroli.
    
7. W danym roku kalendarzowym ta sama osoba może uczestniczyć jako ekspert w nie więcej niż siedmiu kontrolach.