Art. 310 O Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji
O Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji
Artykuł 310.
1. Zarząd Funduszu, po uzyskaniu zgody Rady Funduszu, może wnioskować o pożyczkę do jednego lub kilku oficjalnie uznanych systemów gwarantowania depozytów z państw członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska na realizację jego zobowiązań gwarancyjnych, jeżeli łącznie zostały spełnione następujące warunki:
- Fundusz nie jest w stanie wypełnić swoich zobowiązań z tytułu wypłat środków gwarantowanych z powodu braku środków finansowych przewidzianych w art. 56 ust.5 lub art. 57 ust. 5;
- Fundusz skorzystał z możliwości zwrócenia się o wniesienie składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 291 ust. 1 lub w art. 292 ust. 1;
- środki uzyskane z pożyczki zostaną wykorzystane w celu spłaty roszczeń deponentów z tytułu środków gwarantowanych;
- Fundusz nie jest w chwili wnioskowania zobowiązany do spłaty pożyczki udzielonej przez inny system gwarantowania depozytów;
- łączna kwota pożyczki, o którą wnosi Fundusz, nie będzie przekraczać 0,5% środków gwarantowanych przez Fundusz;
- Fundusz przekaże Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego informację o spełnieniu warunków, o których mowa w pkt 1–5, oraz o kwocie wnioskowanej pożyczki.
- Termin spłaty pożyczki nie może być dłuższy niż 5 lat od dnia jej udzielenia, przy czym pożyczka może zostać spłacona w ratach rocznych. Odsetki są należne w terminie spłaty.
- Ustalając łączną kwotę składek na obowiązkowy system gwarantowania depozytów, Rada Funduszu uwzględnia konieczność terminowej spłaty pożyczki oraz odbudowy poziomu docelowego środków systemu gwarantowania depozytów.
- Fundusz informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o zawartych umowach pożyczek.
- W przypadku sporów dotyczących treści zawartych umów Fundusz może wystąpić do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację.