O dyscyplinie wojskowej
Artykuł 47.

1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, jeżeli:
 

1. czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających przypuszczenie jego popełnienia;
    
2. czyn nie nosi cech przewinienia dyscyplinarnego;
    
3. żołnierzowi nie można przypisać winy albo zachodzą inne okoliczności wyłączające ukaranie dyscyplinarne;
    
4. okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości i przełożony dyscyplinarny uznaje za wystarczające zwrócenie żołnierzowi uwagi albo przeprowadzenie z nim rozmowy ostrzegawczej;
    
5. możliwość przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego jest wyłączona, jeżeli:
    
   1. żołnierz, który miałby być nim objęty, zmarł,
       
   2. postępowanie dyscyplinarne co do tego samego czynu tego samego żołnierza zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się,
       
   3. w sprawie o czyn, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 1 lub 3, brak jest wniosku uprawnionego organu o ukaranie dyscyplinarne,
       
   4. zachodzi inna okoliczność powodująca bezprzedmiotowość postępowania dyscyplinarnego.
       

2. Z rozmowy ostrzegawczej, o której mowa w ust. 1 pkt 4, można sporządzić notatkę służbową.
    
3. Po wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, w razie stwierdzenia okoliczności, o której mowa w ust. 1:
    

1. pkt 1–3 – wydaje się orzeczenie o uniewinnieniu;
    
2. pkt 4 i 5 – wydaje się orzeczenie o umorzeniu postępowania.