O Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji
Artykuł 2.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:
 

1. bank – bank krajowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo bankowe;
   
2. bank w restrukturyzacji – bank, wobec którego właściwy organ przymusowej restrukturyzacji wydał decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7;
    
3. deponent – osobę lub podmiot uprawnione do świadczenia pieniężnego, o których mowa w art. 20 i art. 21;
    
4. dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej z państwa członkowskiego – dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej z państwa członkowskiego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 32 rozporządzenia nr 575/2013;
    
5. dominująca finansowa spółka holdingowa z państwa członkowskiego – dominującą finansową spółkę holdingową z państwa członkowskiego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 30 rozporządzenia nr 575/2013;
    
6. dominująca instytucja z państwa członkowskiego – dominującą instytucję z państwa członkowskiego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 28 rozporządzenia nr 575/2013;
    
7. działalność bankowa – wykonywanie przez bank czynności, o których mowa w art. 5 lub art. 6 ustawy – Prawo bankowe;
    
8. działalność maklerska – działalność, o której mowa w art. 69 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz działalność, o której mowa w art. 69 ust. 4 tej ustawy, o ile jest wykonywana łącznie z działalnością, o której mowa w art. 69 ust. 2 tej ustawy;
    
9. dzień roboczy – dzień od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy;
    
10. dzień spełnienia warunku gwarancji:
     
    1. w przypadku banku – dzień zawieszenia działalności banku wskazany w decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, o której mowa w art. 158 ust. 1 lub 2 ustawy – Prawo bankowe, i ustanowienia zarządu komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej, oraz wystąpienia do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości lub dzień wystąpienia przez Fundusz do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 230 ust. 2 pkt 1,
        
    2. w przypadku oddziału banku zagranicznego – dzień wydania przez sąd postanowienia o uznaniu orzeczenia o wszczęciu zagranicznego postępowania upadłościowego, o którym mowa w art. 379 pkt 1 ustawy – Prawo upad- łościowe, dotyczącego banku zagranicznego, który prowadzi działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału, albo dzień wszczęcia postępowania upadłościowego obejmującego majątek banku zagranicznego położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
        
    3. w przypadku kasy – dzień zawieszenia działalności kasy wskazany w decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, o której mowa w art. 74k ust. 1 lub 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, i ustanowienia zarządcy komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej, oraz wystąpienia do właś- ciwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości lub dzień wystąpienia przez Fundusz do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 230 ust. 2 pkt 2;
        
11. Europejski Urząd Nadzoru Bankowego – Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, o którym mowa w rozporządzeniu nr 1093/2010;
     
12. finansowa spółka holdingowa – finansową spółkę holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia nr 575/2013;
     
13. finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej – finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 575/2013;
     
14. firma inwestycyjna – dom maklerski w rozumieniu przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, który posiada zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie, o którym mowa w art. 69 ust. 2 pkt 3 lub 7 tej ustawy;
     
15. firma inwestycyjna w restrukturyzacji – firmę inwestycyjną, wobec której właściwy organ przymusowej restrukturyzacji wydał decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7;
     
16. fundusze własne – fundusze własne, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 118 rozporządzenia nr 575/2013;
     
17. funkcje krytyczne – usługi, operacje lub inną działalność podmiotu lub grupy, których zaprzestanie mogłoby prowadzić, w jednym lub kilku państwach członkowskich będących członkiem Unii Europejskiej, do zakłóceń w funkcjonowaniu gospodarki lub zagrozić stabilności finansowej ze względu na wielkość podmiotu lub grupy, ich udział w rynku, złożoność, działalność transgraniczną, powiązania gospodarcze lub finansowe, w szczególności uwzględniając możliwość wykonywania tych usług, operacji lub innej działalności przez inne podmioty;
     
18. główna linia biznesowa – wyodrębnioną na potrzeby zarządcze część działalności, która stanowi dla podmiotu lub grupy, w skład której wchodzi podmiot, istotne źródło przychodów, zysku lub wartości przedsiębiorstwa;
     
19. grupa – podmiot dominujący, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 15 lit. a rozporządzenia nr 575/2013, oraz podmioty zależne, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 16 tego rozporządzenia;
     
20. grupowy plan przymusowej restrukturyzacji – plan sporządzony przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy określający sposób, w jaki ten organ zamierza prowadzić restrukturyzację grupy;
     
21. holding mieszany – holding mieszany, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 575/2013;
     
22. instrument pochodny – instrument pochodny, o którym mowa w art. 2 pkt 5 rozporządzenia nr 648/2012;
     
23. instrumenty finansowe – instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
     
24. instytucja finansowa – instytucję finansową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia nr 575/2013;
     
25. instytucja kredytowa – instytucję kredytową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 575/2013, mającą siedzibę na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska;
     
26. instytucja pomostowa – podmiot, którego jedynym akcjonariuszem lub podmiotem dominującym jest Fundusz, utworzony w celu przeniesienia na ten podmiot praw udziałowych podmiotu w restrukturyzacji, jego przedsiębiorstwa albo praw majątkowych lub zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji w celu kontynuowania w całości lub części dzia- łalności prowadzonej przez podmiot w restrukturyzacji;
     
27. istotny oddział:
     
    1. w przypadku oddziału instytucji kredytowej – oddział uznany za istotny zgodnie z art. 141f ust. 13 ustawy – Prawo bankowe,
        
    2. w przypadku oddziału zagranicznej firmy inwestycyjnej, o której mowa w art. 3 pkt 32 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi – oddział uznany za istotny zgodnie z art. 110f ust. 2 tej ustawy,
        
    3. w przypadku oddziału podmiotu krajowego prowadzącego działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
       
       – oddział uznany za istotny przez organy państwa przyjmującego;
        
28. kasa – spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową;
     
29. Kasa Krajowa – Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową;
     
30. kasa w restrukturyzacji – kasę, wobec której właściwy organ przymusowej restrukturyzacji wydał decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7;
     
31. kolegium przymusowej restrukturyzacji – kolegium utworzone zgodnie z art. 127 ust. 1;
     
32. kontrahent centralny – kontrahenta centralnego, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 648/2012;
     
33. krajowy podmiot dominujący:
     
    1. bank lub firmę inwestycyjną będącą unijną instytucją dominującą,
        
    2. unijną dominującą finansową spółkę holdingową lub unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, jeżeli są objęte nadzorem skonsolidowanym sprawowanym przez Komisję Nadzoru Finansowego;
        
34. obowiązkowy system gwarantowania depozytów – system gwarantowania środków pieniężnych funkcjonujący na podstawie ustawy;
     
35. oddział banku zagranicznego – oddział banku zagranicznego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 20 ustawy – Prawo bankowe;
     
36. oficjalnie uznany system gwarantowania depozytów – system gwarantowania środków pieniężnych, utworzony i urzędowo uznany w państwie członkowskim;
     
37. państwo członkowskie – państwo będące członkiem Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego;
     
38. państwo trzecie – państwo inne niż państwo członkowskie;
     
39. plan przymusowej restrukturyzacji – plan sporządzony przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji, określający sposób, w tym zastosowanie instrumentów przymusowej restrukturyzacji, w jaki ten organ zamierza prowadzić restrukturyzację podmiotu;
     
40. podmiot krajowy – bank, firmę inwestycyjną lub kasę;
     
41. podmiot objęty systemem gwarantowania – objęty obowiązkowym systemem gwarantowania depozytów:
     
    1. bank,
        
    2. oddział banku zagranicznego, o ile nie jest uczestnikiem systemu gwarantowania środków pieniężnych albo system gwarantowania środków pieniężnych, w którym uczestniczy, nie zapewnia gwarantowania środków pieniężnych co najmniej w zakresie i w wysokości określonych w ustawie,
        
    3. kasę;
        
42. podmiot rezydualny – podmiot w restrukturyzacji, wobec którego Fundusz podjął decyzję o likwidacji lub wystąpił z wnioskiem o ogłoszenie jego upadłości;
     
43. podmiot uprawniony do reprezentacji – w przypadku:
     
    1. banku – zarząd, zarząd komisaryczny, likwidatora, administratora albo pełnomocnika ustanowionego przez Fundusz, a jeżeli ogłoszono upadłość banku – syndyka,
        
    2. oddziału banku zagranicznego – dyrektora oddziału albo zarządcę zagranicznego, o którym mowa w art. 379 pkt 4 ustawy – Prawo upadłościowe,
        
    3. kasy – zarząd, zarządcę komisarycznego, likwidatora, administratora albo pełnomocnika ustanowionego przez Fundusz, a jeżeli ogłoszono upadłość kasy – syndyka;
        
44. podmiot w restrukturyzacji – podmiot, wobec którego właściwy organ przymusowej restrukturyzacji wydał decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7–9 i art. 102 ust. 1 i 4;
     
45. podmiot zależny – podmiot zależny, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 575/2013;
     
46. podmiot zarządzający aktywami – podmiot, którego jedynym akcjonariuszem lub podmiotem dominującym jest Fundusz, utworzony w celu przeniesienia praw majątkowych i powiązanych z nimi zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji lub instytucji pomostowej w celu zarządzania tymi prawami, w tym ich zbycia lub likwidacji;
     
47. podmiot znaczący – podmiot, który indywidualnie spełnia jedną z przesłanek:
     
    1. łączna wartość jego aktywów ustalona na podstawie ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego przekracza równowartość w złotych kwoty 30 000 000 000 euro według średniego kursu z ostatniego dnia roboczego roku poprzedniego, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski,
        
    2. stosunek całkowitej wartości jego aktywów do produktu krajowego brutto państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę, przekracza 20%, chyba że wartość jego aktywów ustalona na podstawie ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego jest niższa niż równowartość w złotych kwoty 5 000 000 000 euro według średniego kursu z ostatniego dnia roboczego roku poprzedniego, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski;
        
48. prawa udziałowe – akcje, udziały, prawa poboru, prawa do akcji, warranty subskrypcyjne i inne zbywalne papiery wartościowe inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji oraz inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych wcześniej;
     
49. przejęcie przedsiębiorstwa – instrument przymusowej restrukturyzacji polegający na przejęciu:
     
    1. przedsiębiorstwa prowadzonego przez podmiot w restrukturyzacji lub
        
    2. wybranych albo wszystkich praw majątkowych podmiotu w restrukturyzacji lub wybranych albo wszystkich zobowiązań tego podmiotu, lub
        
    3. praw udziałowych podmiotu w restrukturyzacji;
        
50. rachunek w podmiocie objętym systemem gwarantowania – rachunek bankowy w banku lub oddziale banku zagranicznego lub rachunek w kasie;
     
51. rejestr instrumentów finansowych – prowadzoną przez podmiot w postaci elektronicznej ewidencję otwartych pozycji z tytułu transakcji instrumentami finansowymi zapewniającą możliwość bezzwłocznego uzyskania wszystkich danych pozwalających w szczególności na identyfikację typu instrumentu finansowego, należności lub zobowiązań z tytułu transakcji, waluty transakcji, strony transakcji, terminu transakcji, sposobu rozliczenia, zabezpieczenia transakcji i prawa właściwego dla transakcji;
     
52. rozporządzenie nr 1093/2010 – rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 12, z późn. zm.);
     
53. rozporządzenie nr 648/2012 – rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz. UE L 201 z 27.07.2012, str. 1, z późn. zm.);
     
54. rozporządzenie nr 575/2013 – rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176 z 27.06.2013, str. 1, z późn. zm.);
     
55. rozporządzenie nr 2015/63 – rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniają- ce dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz. Urz. UE L 11 z 17.01.2015, str. 44);
     
56. rynek regulowany – rynek regulowany, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
     
57. spełnienie warunku gwarancji:
     
    1. w przypadku banku:
       
       - wydanie przez Komisję Nadzoru Finansowego decyzji o zawieszeniu działalności banku, o której mowa w art. 158 ust. 1 lub 2 ustawy – Prawo bankowe, i ustanowienie zarządu komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej, oraz wystąpienie do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości albo
        
       - wystąpienie przez Fundusz do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 230 ust. 2 pkt 1,
        
    2. w przypadku oddziału banku zagranicznego – wydanie przez sąd postanowienia o uznaniu orzeczenia o wszczęciu zagranicznego postępowania upadłościowego, o którym mowa w art. 379 pkt 1 ustawy – Prawo upadłościowe, dotyczącego banku zagranicznego, który prowadzi działalność w Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału, albo wszczęcie postępowania upadłościowego obejmującego majątek banku zagranicznego położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
        
    
    
    3. w przypadku kasy:
       
       - wydanie przez Komisję Nadzoru Finansowego decyzji o zawieszeniu działalności kasy, o której mowa w art. 74k ust. 1 lub 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, i ustanowienie zarządcy komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej, oraz wystąpienie do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości albo
        
       - wystąpienie przez Fundusz do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 230 ust. 2 pkt 2;
        
58. system goszczący – oficjalnie uznany system gwarantowania depozytów w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, na którego terytorium podmiot objęty systemem gwarantowania wykonuje działalność przez oddział;
     
59. system macierzysty – oficjalnie uznany system gwarantowania depozytów, do którego należy instytucja kredytowa, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy – Prawo bankowe, w państwie członkowskim, w którym ta instytucja kredytowa uzyskała zezwolenie na wykonywanie działalności i na którego terytorium ma siedzibę;
     
60. system ochrony instytucjonalnej – instytucjonalny system ochrony, o którym mowa w art. 113 ust. 7 rozporządzenia nr 575/2013;
     
61. system płatności – system płatności, o którym mowa w art. 1 pkt 1 ustawy o ostateczności rozrachunku;
     
62. system rekompensat – system rekompensat, o którym mowa w art. 133 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
     
63. system rozrachunku – system rozrachunku papierów wartościowych, o którym mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o ostateczności rozrachunku;
     
64. system wyliczania – system informatyczny podmiotu objętego systemem gwarantowania przeznaczony do zapewnienia możliwości niezwłocznego uzyskania danych pozwalających na identyfikację deponentów oraz określenie wysokości środków gwarantowanych należnych poszczególnym deponentom;
     
65. środki gwarantowane – środki deponenta objęte ochroną gwarancyjną do wysokości, o której mowa w art. 24 ust. 1, 3 i 4;
     
66. środki na finansowanie przymusowej restrukturyzacji banków i firm inwestycyjnych – środki zgromadzone na funduszu przymusowej restrukturyzacji banków do wykorzystania, a także kwotę zobowiązań do zapłaty, o których mowa w art. 303 ust. 1, banków, firm inwestycyjnych i oddziałów banków zagranicznych;
     
67. środki na finansowanie przymusowej restrukturyzacji kas – środki zgromadzone na funduszu przymusowej restrukturyzacji kas do wykorzystania, a także kwotę zobowiązań do zapłaty, o których mowa w art. 303 ust. 1, kas objętych obowiązkowym systemem gwarantowania;
     
68. środki objęte ochroną gwarancyjną – środki deponenta objęte ochroną zgodnie z art. 17–19;
     
69. środki systemu gwarantowania depozytów w bankach – środki zgromadzone na funduszu gwarancyjnym banków do wykorzystania oraz funduszu statutowym po pomniejszeniu o wartość rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także kwotę zobowiązań do zapłaty, o których mowa w art. 303 ust. 1, banków lub oddziałów banków zagranicznych objętych obowiązkowym systemem gwarantowania;
     
70. środki systemu gwarantowania depozytów w kasach – środki zgromadzone na funduszu gwarancyjnym kas do wykorzystania, a także kwotę zobowiązań do zapłaty, o których mowa w art. 303 ust. 1, kas objętych obowiązkowym systemem gwarantowania;
     
71. umorzenie lub konwersja zobowiązań – instrument przymusowej restrukturyzacji polegający na umorzeniu zobowią- zań w celu pokrycia strat lub zamianie zobowiązań na instrumenty kapitałowe;
     
72. unijna dominująca finansowa spółka holdingowa – unijną dominującą finansową spółkę holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 31 rozporządzenia nr 575/2013;
     
73. unijna dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej – unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 33 rozporządzenia nr 575/2013;
     
74. unijna instytucja dominująca – unijną instytucję dominującą, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia nr 575/2013;
     
75. ustawa o obrocie instrumentami finansowymi – ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.3));
     
76. ustawa o ostateczności rozrachunku – ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami (Dz. U. z 2013 r. poz. 246 i 1036, z 2015 r. poz. 978 oraz z 2016 r. poz. 615);
     
77. ustawa o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych – ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1450, z późn. zm.4));
     
78. ustawa – Prawo bankowe – ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.5));
     
79. ustawa – Prawo upadłościowe – ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 233, 978, 1166, 1259 i 1844 oraz z 2016 r. poz. 615);
     
80. wiążąca mediacja – procedurę określoną w art. 19 rozporządzenia nr 1093/2010;
     
81. właściciel – akcjonariusza, wspólnika spółki albo członka spółdzielni;
     
82. właściwy organ przymusowej restrukturyzacji – organ państwa członkowskiego wykonujący zadania z zakresu przymusowej restrukturyzacji albo Jednolitą Radę do spraw Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji utworzoną na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającego jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz. Urz. UE L 225 z 30.07.2014, str. 1);
     
83. właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy – organ przymusowej restrukturyzacji właściwy w państwie członkowskim, którego organ nadzoru sprawuje nadzór skonsolidowany, albo Jednolitą Radę do spraw Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji utworzoną na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającego jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010;
     
84. właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla istotnego oddziału – właściwy organ przymusowej restrukturyzacji w państwie członkowskim, na którego terytorium podmiot utworzył istotny oddział;
     
85. właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego – właściwy organ przymusowej restrukturyzacji w państwie członkowskim, na którego terytorium ma siedzibę podmiot zależny;
         
86. właściwy organ przymusowej restrukturyzacji państwa trzeciego – organ przymusowej restrukturyzacji państwa trzeciego wykonujący zadania z zakresu przymusowej restrukturyzacji;
     
87. wspólna decyzja – porozumienie podjęte w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji przez właściwe organy przymusowej restrukturyzacji;
     
88. wydzielenie praw majątkowych – instrument przymusowej restrukturyzacji polegający na przeniesieniu wybranych praw majątkowych i powiązanych z nimi zobowiązań z podmiotu w restrukturyzacji albo instytucji pomostowej do podmiotu zarządzającego aktywami;
     
89. zagraniczne postępowanie przymusowej restrukturyzacji – przymusową restrukturyzację wszczętą w państwie trzecim;
     
90. zagraniczny podmiot w restrukturyzacji – podmiot z siedzibą w państwie trzecim, wobec którego wydano decyzję o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji.