O Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji
Artykuł 95.

1. W zakresie zastosowania środków ustalonych zgodnie z art. 91 ust. 7, art. 92 ust. 9, 10, 12 i 13, art. 93 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 94, Fundusz, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, wydaje zalecenia.
 

2. Wydając zalecenie, Fundusz wskazuje przesłanki, dla których uznał propozycje lub plan podmiotu za niewystarczające do usunięcia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji, i wykazuje proporcjonalność zalecanego środka. Fundusz niezwłocznie informuje o wydanym zaleceniu Komisję Nadzoru Finansowego.
    
3. W zakresie wpływu zastosowania środków ustalonych zgodnie z art. 91 ust. 7, art. 92 ust. 9, 10, 12 i 13, art. 93 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 94, na poziom ryzyka systemowego, Fundusz może zasięgnąć opinii Komitetu Stabilności Finansowej.
    
4. Zalecenia mogą dotyczyć:
    
   1. zapewnienia rozwiązań umożliwiających ciągłe i niezakłócone działanie podmiotu, w tym w przypadku prowadzenia przymusowej restrukturyzacji;
       
   2. zawarcia lub zmiany treści umów dotyczących wsparcia finansowego w ramach grupy, o których mowa w art. 141t ustawy – Prawo bankowe oraz art. 110zr ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
       
   3. ograniczenia ekspozycji na ryzyko, w szczególności w zakresie, o którym mowa w art. 94 ust. 2;
       
   4. nałożenia dodatkowych obowiązków informacyjnych;
       
   5. zbycia aktywów podmiotu;
       
   6. ograniczenia lub zaprzestania prowadzenia określonej działalności przez podmiot;
       
   7. ograniczenia wprowadzania lub rozwoju nowych produktów lub linii biznesowych;
       
   8. zmian w strukturze organizacyjnej i prawnej w celu uproszczenia struktury lub rozdzielenia rodzajów działalności;
       
   9. utworzenia dominującej finansowej spółki holdingowej z państwa członkowskiego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej;
       
   10. emisji instrumentów dłużnych zamiennych na kapitał lub innych instrumentów kapitałowych lub dłużnych podlegają- cych umorzeniu lub konwersji;
        
   11. podjęcia działań innych niż określone w pkt 10 w celu osiągnięcia minimalnego poziomu zobowiązań podlegających umorzeniu lub konwersji, w szczególności renegocjacji warunków zobowiązań, o których mowa w art. 206 ust. 1, w celu zapewnienia skuteczności umorzenia lub konwersji na mocy prawa właściwego dla tego zobowiązania;
        
   12. utrzymywania określonej struktury zobowiązań.
        
5. Podmiot opracowuje plan działań uwzględniający zalecenia, i przedstawia go Funduszowi w terminie miesiąca od dnia otrzymania zaleceń.
    
6. W przypadku niewykonania przez podmiot zaleceń, Fundusz może, w drodze decyzji, nałożyć na ten podmiot karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania – karę pieniężną w wysokości do 10% prognozowanego przychodu określonego na podstawie sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotu, nie wyższą jednak niż 100 000 000 zł.
    
7. Fundusz, wydając decyzję, o której mowa w ust. 6, uwzględnia:
    
   1. wagę i okres naruszenia;
       
   2. stopień odpowiedzialności podmiotów;
       
   3. stosunek wysokości kary finansowej do skali działalności podmiotów mierzonej wielkością przychodów, zysku lub majątku;
       
   4. korzyści osiągnięte przez podmiot w wyniku naruszenia;
       
   5. szkody wyrządzone osobom trzecim w wyniku naruszenia;
       
   6. poprzednie naruszenia, ich zakres i częstotliwość;
       
   7. skutki naruszenia dla stabilności finansowej i rynku finansowego;
       
   8. współpracę podmiotu z Funduszem.
       
8. Fundusz informuje niezwłocznie Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o podmiotach, w odniesieniu do których stwierdził okoliczności wskazane w art. 91 ust. 4 i art. 92 ust. 3.
    
9. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 6, stanowi dochód budżetu państwa.
    
10. Egzekucja należności wynikających z decyzji o nałożeniu kary pieniężnej następuje w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.