O biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym
Artykuł 99.

1. Komisja Nadzoru Audytowego może upoważnić przewodniczącego, jego zastępcę, członka lub pracownika komórki organizacyjnej w ministerstwie finansów właściwej do spraw rachunkowości i rewizji finansowej do podejmowania działań w zakresie właściwości Komisji Nadzoru Audytowego.

2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć:
   
   
   1. podejmowania działań pokontrolnych, o których mowa w art. 121;
       
   2. wydawania Krajowej Komisji Nadzoru zaleceń i instrukcji dotyczących sposobu przeprowadzania kontroli, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 i art. 39;
       
   3. ustalania rocznych planów kontroli Komisji Nadzoru Audytowego i zatwierdzania rocznych planów kontroli Krajowej Komisji Nadzoru;
       
   4. zatwierdzania uchwał organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów w przypadkach określonych w niniejszej ustawie;
       
   5. zaskarżania do sądu administracyjnego uchwał organów Polskiej Izby Biegłych Rewidentów w przypadkach określonych w niniejszej ustawie;
       
   6. rozstrzygnięć co do istoty w sprawach, o których mowa w art. 21 ust. 2, art. 57 ust. 6, art. 63 ust. 2, art. 188, art. 205 ust. 1, art. 207 ust. 2, art. 208 ust. 3 i art. 209 ust. 1;
       
   7. przeprowadzania kontroli, o których mowa w art. 123 ust. 1 i art. 124 ust. 1;
       
   8. uprawnień, o których mowa w art. 127 ust. 2, art. 202 ust. 2 i 4, art. 206 ust. 1 i art. 211.
       
3. W przypadku udzielenia upoważnienia, o którym mowa w ust. 1, decyzje i postanowienia podpisuje osoba upoważniona.
    
4. W przypadku pracownika komórki organizacyjnej w ministerstwie finansów właściwej do spraw rachunkowości i rewizji finansowej upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wydawania decyzji administracyjnych.