O cudzoziemcach
Artykuł 229.

1. Dokumenty, o których mowa w art. 226, wydaje się i wymienia na wniosek cudzoziemca.
 

2. Pierwszą kartę pobytu wydaje się z urzędu.
    
3. Polski dokument tożsamości cudzoziemca, w przypadku małoletniego cudzoziemca urodzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przebywającego na tym terytorium bez opieki rodziców, można wydać także z urzędu.
    
4. Pierwszą kartę pobytu w przypadku cudzoziemca, który:
    
   1. przybywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywa na tym terytorium w celu połączenia z rodziną lub
       
   2. jest członkiem najbliższej rodziny repatrianta, lub
       
   3. uzyskał zgodę na pobyt ze względów humanitarnych
       

 - wydaje się na wniosek cudzoziemca.

 

5. Tymczasowy polski dokument podróży dla cudzoziemca w przypadku cudzoziemca:
         
   1. podlegającego relokacji lub przesiedleniu – wydaje się na wniosek Szefa Urzędu;
       
   2. o którym mowa w art. 268 pkt 2 – można wydać także z urzędu.
       
6. Przed wydaniem pierwszej karty pobytu cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE i wcześniej posiadał zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE udzielone przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej w związku z pobytem na podstawie ochrony międzynarodowej, wojewoda zwraca się, za pośrednictwem Szefa Urzędu, do tego państwa członkowskiego w celu ustalenia, czy cudzoziemiec nie został pozbawiony ochrony międzynarodowej.
    
7. Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U. z 2014 r. poz. 1187, z 2015 r. poz. 1274 oraz z 2016 r. poz. 753).