O dyscyplinie wojskowej
Artykuł 14.

1. Wyróżnień, o których mowa w art. 11, mogą udzielać:
 

1. wymienionych w pkt 1–3 i 5 – każdy przełożony dyscyplinarny;
    
2. wymienionego w pkt 4 – przełożeni dyscyplinarni określeni w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 15;
    
3. wymienionych w pkt 6 i 7 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe dowódcy jednostki wojskowej albo wyższe, jeżeli stanowiska te zostały zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej majora (komandora podporucznika), lub kierownik instytucji cywilnej;
    
4. wymienionego w pkt 8 – przełożony dyscyplinarny zajmujący stanowisko służbowe dowódcy jednostki wojskowej albo wyższe, jeżeli stanowiska te zostały zaszeregowane do stopnia etatowego co najmniej majora (komandora podporucznika);
    
5. wymienionych w pkt 9–11 – Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej oraz przełożeni dyscyplinarni określeni w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 15;
    
6. wymienionego w pkt 12 – Minister Obrony Narodowej lub Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych.
    

2. Wyróżnień, o których mowa w art. 13, mogą udzielać:
    
   1. wymienionego w pkt 1 – przełożony dyscyplinarny dowódcy pododdziału, oddziału lub instytucji wojskowej;
       
   2. wymienionego w pkt 2 – dowódca jednostki wojskowej;
       
   3. wymienionego w pkt 3 – przełożeni dyscyplinarni określeni w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 15;
       
   4. wymienionego w pkt 4 – Minister Obrony Narodowej lub Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych.
       
3. Przełożony dyscyplinarny może wystąpić do wyższego przełożonego dyscyplinarnego o udzielenie wyróżnienia, jeżeli sam nie jest uprawniony do jego udzielenia.