O Krajowej Administracji Skarbowej
Artykuł 255.

1. Karami dyscyplinarnymi są:

1. upomnienie;
    
2. nagana;
    
3. nagana z ostrzeżeniem;
    
4. zakaz podwyższania stopnia służbowego przez 2 lata;
    
5. zakaz awansowania na wyższe stanowisko przez 2 lata;
    
6. obniżenie stopnia służbowego;
    
7. przeniesienie na niższe stanowisko;
    
8. zakaz zajmowania stanowisk kierowniczych przez 2 lata;
    
9. pozbawienie stopnia oficerskiego lub generalskiego;
    
10. wydalenie ze Służby Celno-Skarbowej.
     

2. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust. 1 pkt 10 powoduje zakaz przyjęcia do jednostek organizacyjnych KAS przez okres 10 lat.
    
3. W uzasadnionych przypadkach można łączyć karę przeniesienia na niższe stanowisko z karą obniżenia stopnia służ- bowego.
    
4. Wymierzona kara powinna być współmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego i stopnia zawinienia, w szczególności powinna uwzględniać okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego skutki, w tym następstwa dla służby, rodzaj i stopień naruszenia obowiązków ciążących na funkcjonariuszu, pobudki jego działania, zachowanie funkcjonariusza przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu oraz dotychczasowy przebieg służby.
    
5. Na zaostrzenie wymiaru kary mają wpływ:
   
   
   1. działanie z motywacji zasługującej na szczególne potępienie albo w stanie po spożyciu alkoholu lub użyciu innego podobnie działającego środka;
       
   2. popełnienie przewinienia dyscyplinarnego przez funkcjonariusza przed zatarciem wymierzonej mu kary dyscyplinarnej;
       
   3. poważne skutki przewinienia dyscyplinarnego, zwłaszcza istotne zakłócenie realizacji zadań KAS lub naruszenie dobrego imienia KAS;
       
   4. działanie w obecności podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę.
       
6. Na złagodzenie wymiaru kary mają wpływ:
   
   
   1. nieumyślność popełnienia przewinienia dyscyplinarnego;
       
   2. podjęcie przez funkcjonariusza starań o zmniejszenie skutków przewinienia;
       
   3. brak należytego doświadczenia zawodowego lub dostatecznych umiejętności zawodowych;
       
   4. dobrowolne poinformowanie przełożonego o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego.
       
7. Przy wymierzaniu kary uwzględnia się okoliczności, o których mowa w ust. 4–6, wyłącznie w stosunku do funkcjonariusza, którego one dotyczą.