O krajowym systemie cyberbezpieczeństwa
Artykuł 4.

Krajowy system cyberbezpieczeństwa obejmuje:

1. operatorów usług kluczowych;
    
2. dostawców usług cyfrowych;
    
3. CSIRT MON;
    
4. CSIRT NASK;
    
5. CSIRT GOV;
    
6. sektorowe zespoły cyberbezpieczeństwa;
    
7. jednostki sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 9 pkt 1–6, 8, 9, 11 i 12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62, 1000 i 1366);
    
8. instytuty badawcze;
    
9. Narodowy Bank Polski;
    
10. Bank Gospodarstwa Krajowego;
     
11. Urząd Dozoru Technicznego;
     
12. Polską Agencję Żeglugi Powietrznej;
     
13. Polskie Centrum Akredytacji;
     
14. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej;
     
15. spółki prawa handlowego wykonujące zadania o charakterze użyteczności publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 827 oraz z 2018 r. poz. 1496);
     
16. podmioty świadczące usługi z zakresu cyberbezpieczeństwa;
     
17. organy właściwe do spraw cyberbezpieczeństwa;
     
18. Pojedynczy Punkt Kontaktowy do spraw cyberbezpieczeństwa, zwany dalej „Pojedynczym Punktem Kontaktowym”;
     
19. Pełnomocnika Rządu do Spraw Cyberbezpieczeństwa, zwanego dalej „Pełnomocnikiem”;
     
20. Kolegium do Spraw Cyberbezpieczeństwa, zwane dalej „Kolegium”.