O nasiennictwie
Artykuł 96.

1. Materiał siewny znajdujący się w obrocie zaopatruje się w etykiety wydawane przez:
 

1. wojewódzkiego inspektora – dla materiału siewnego wytworzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
    
2. właściwy urząd innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego – dla materiału siewnego wytworzonego na terytorium tego państwa, albo
    
3. prowadzącego obrót.
    

2. Etykiety, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, są etykietami urzędowymi.
    
3. Na etykietach umieszcza się informacje identyfikujące materiał siewny określone w przepisach wydanych na podstawie art. 101 pkt 4 lit. b.
    
4. W przypadku materiału siewnego, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 14, na etykiecie umieszcza się napis „badania zdolności kiełkowania nie zakończono”.
    
5. W przypadku materiału siewnego, o którym mowa w art. 104 ust. 1 pkt 19 i 21 oraz art. 105 ust. 1 pkt 4, na etykiecie umieszcza się informację o zdolności kiełkowania.
    
6. W przypadku materiału siewnego odmian roślin warzywnych znanych przed dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, zachowywanych przez kilku zachowujących odmianę, na etykiecie oprócz nazwy odmiany, umieszcza się oznaczenie zachowującego odmianę.
    
7. Oznaczenie, o którym mowa w ust. 6:
    
   1. nie może:
       
      1. dominować nad nazwą odmiany,
          
      2. dotyczyć szczególnych właściwości odmiany;
          
   2. podaje się obok nazwy odmiany, wyraźnie oddzielone myślnikiem.
       
8. Za etykietę materiału siewnego, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się również paszport roślin, jeżeli zawiera informacje, które umieszcza się na etykiecie.