O niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej
Artykuł 33.

1. Bank Gospodarstwa Krajowego dokonuje umorzenia części kredytu technologicznego w ratach w wysokości odpowiadającej 20% wartości netto wykazanej na przedkładanych, nie częściej niż dwa razy w roku, przez kredytobiorcę fakturach dokumentujących dokonanie sprzedaży towarów lub usług powstałych w wyniku inwestycji technologicznej finansowanej z kredytu technologicznego wraz z potwierdzeniem dokonania zapłaty.
 

2. Całkowita kwota umorzenia kredytu technologicznego nie może przekroczyć:
    
   1. równowartości w złotych 1 mln euro przeliczonej według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień dokonania umorzenia;
       
   2. 50% kwoty wykorzystanego kapitału kredytu technologicznego;
       
   3. w danym roku kalendarzowym – iloczynu 10% kwoty kapitału wykorzystanego kredytu technologicznego i liczby lat, które upłynęły od dnia udzielenia przedsiębiorcy kredytu technologicznego;
       
   4. 30% wydatków, o których mowa w ust. 7, w przypadku inwestycji technologicznej realizowanej w Warszawie lub Poznaniu, z zastrzeżeniem ust. 3–6;
       
   5. 40% wydatków, o których mowa w ust. 7, w przypadku inwestycji technologicznej realizowanej we Wrocławiu, Krakowie lub Gdańsku–Gdyni– Sopocie, z zastrzeżeniem ust. 3–6;
       
   6. 50% wydatków, o których mowa w ust. 7, w przypadku inwestycji technologicznej realizowanej na obszarach niewymienionych w pkt 4 i 5, z zastrzeżeniem ust. 3–6.
       
3. Pomoc w formie umorzenia, o którym mowa w ust. 1, podlega sumowaniu z inną pomocą publiczną uzyskaną przez przedsiębiorcę w innych formach oraz z innych źródeł, przeznaczoną na inwestycję technologiczną będącą przedmiotem kredytu technologicznego lub na tworzenie nowych miejsc pracy związanych z tą inwestycją, i nie może łącznie przekroczyć limitów, o których mowa w ust. 2 pkt 4–6 oraz w ust. 4–6.
    
4. W przypadku gdy umorzenie dotyczy kredytu technologicznego udzielonego na inwestycję technologiczną w sektorze motoryzacyjnym, maksymalna wielkość pomocy publicznej wynosi 30% limitów, o których mowa w ust. 2 pkt 4–6, jeżeli wartość całkowitej pomocy publicznej brutto, o której mowa w ust. 3, przekracza równowartość 5 mln euro.
    
5. W przypadku gdy umorzenie dotyczy kredytu technologicznego udzielonego na inwestycje technologiczne w sektorze budownictwa okrętowego, maksymalny limit pomocy publicznej wynosi 22,5% wydatków, o których mowa w ust. 7.
    
6. W przypadku gdy umorzenie kredytu technologicznego dotyczy przedsiębiorcy będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001), zmienionego rozporządzeniem nr 364/2004/WE z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz. Urz. WE L 63 z 28.02.2004), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 70/2001”, maksymalną wysokość limitów, o których mowa w ust. 2 pkt 4–6, podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto, z wyłączeniem przedsiębiorcy działającego w sektorze transportu.
    
7. Umorzeniem mogą być objęte, pomniejszone o należny podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, następujące wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji technologicznej, udokumentowane zapłaconymi fakturami:
   
    
   1. na zakup, na warunkach rynkowych, nowych lub używanych środków trwałych, z wyłączeniem środków transportu, w przypadku przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie transportu;
       
   2. na rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych;
       
   3. na instalację i uruchomienie środków trwałych;
       
   4. na prace przedrealizacyjne, w tym niezbędne studia, ekspertyzy, koncepcje, projekty techniczne bezpośrednio i wyłącznie związane z wdrożeniem nowej technologii, w oparciu o którą jest realizowana inwestycja technologiczna finansowana kredytem technologicznym, oraz koszty produkcyjne niezbędne do legalizacji technologicznej produktu (wyrobu lub usługi) powstałego w wyniku tej inwestycji;
       
   5. na zakup wartości niematerialnych i prawnych w formie: patentów, licencji, nieopatentowanej wiedzy technicznej, technologicznej lub z zakresu organizacji i zarządzania, które w przypadku przedsiębiorcy niebędącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu rozporządzenia nr 70/2001 nie mogą przekroczyć 25% wydatków, o których mowa w pkt 1 i 2, pod warunkiem że:

a) będą stanowić własność kredytobiorcy i będą przez niego wykorzystywane wyłącznie w podregionie w rozumieniu przepisów o Nomenklaturze Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS), w którym została zrealizowana inwestycja technologiczna finansowana kredytem technologicznym, przez okres co najmniej 5 lat od dnia zakończenia inwestycji,
 
b) zostały nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych,
 
c) podlegają amortyzacji zgodnie z przepisami podatkowymi.
 

8. Umorzenie części kredytu technologicznego dla celów podatku dochodowego jest traktowane jako zwrot przedsiębiorcy wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w ust. 7 pkt 5.