O ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka
Artykuł 27.

1. W latach 2015–2024 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym ustawy wynosi 435 473 132 zł, z tym że w:


1) 2015 r. – 27 357 632 zł;

2) 2016 r. – 30 132 488 zł;

3) 2017 r. – 33 032 840 zł;

4) 2018 r. – 36 435 176 zł;

5) 2019 r. – 39 969 980 zł;

6) 2020 r. – 43 999 796 zł;

7) 2021 r. – 48 413 072 zł;

8) 2022 r. – 53 202 836 zł;

9) 2023 r. – 58 501 556 zł;

10) 2024 r. – 64 427 756 zł.

2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych monitoruje wykorzystanie zaplanowanych na dany rok wydatków na środki ochrony i pomocy, obejmujących łącznie limit wydatków będący skutkiem finansowym ustawy, o którym mowa w ust. 1.
    
3. W ramach procesu monitorowania, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw wewnętrznych dokonuje, co najmniej cztery razy w roku, według stanu na koniec każdego kwartału, analizy stopnia wykorzystania zaplanowanych na dany rok wydatków na środki ochrony i pomocy.
    
4. W przypadku zagrożenia przyjętej na dany rok budżetowy łącznej wielkości planowanych wydatków, o których mowa w ust. 2, w szczególności w sytuacji, gdy część planowanych wydatków, o których mowa w ust. 2, przypadająca proporcjonalnie na okres od początku roku kalendarzowego do końca danego kwartału została przekroczona:
    

1. po pierwszym kwartale – co najmniej o 15%,
    
2. po dwóch kwartałach – co najmniej o 10%,
    
3. po trzech kwartałach – co najmniej o 5%
    

 - minister właściwy do spraw wewnętrznych wdraża mechanizmy korygujące zmierzające w szczególności do zmniejszenia wydatków na środki ochrony i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka.