O ochronie żeglugi i portów morskich
Artykuł 6.

1. Do zadań centralnego punktu kontaktowego, o którym mowa w sekcji 4.14 w części B Kodeksu ISPS, należy:

1. przekazywanie informacji CSO statków o polskiej przynależności;
    
2. przekazywanie Komisji Europejskiej i Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) oraz właściwym organom państw członkowskich Unii Europejskiej informacji o wprowadzonych środkach ochrony na morzu;
    
3. przyjmowanie od punktu odbioru alertu informacji o odbiorze alertu;
    
4. składanie Komisji Europejskiej i IMO raportów i sprawozdań o naruszeniu ochrony statków.
    

2. Do zadań regionalnego punktu kontaktowego, o którym mowa w sekcji 4.14 w części B Kodeksu ISPS, należy:
   
   
   1. przekazywanie do centralnego punktu kontaktowego informacji w zakresie ochrony żeglugi i portów;
       
   2. informowanie statków o aktualnym poziomie ochrony obiektu portowego lub portu;
       
   3. w odniesieniu do statku zmierzającego do polskiego portu:
      
      
      1. przyjmowanie informacji o poziomie ochrony statku i przekazywanie ich do właściwego oficera ochrony portu i PFSO,
          
      2. informowanie statku o posiadaniu przez właściwy obiekt portowy, znajdujący się w terytorialnym zakresie działania punktu kontaktowego, ważnego potwierdzenia zgodności obiektu portowego,
          
      3. informowanie o szczegółach kontaktowania się z właściwym PFSO i oficerem ochrony portu;
          
   4. doradztwo w zakresie ochrony na morzu dla statku:
      
      
      1. o polskiej przynależności,
          
      2. znajdującego się na polskim morzu terytorialnym lub morskich wodach wewnętrznych lub który zawiadomił o zamiarze wejścia na te akweny.
          
3. Do zadań punktu odbioru alertu należy:
    

1. zarządzanie informacją o alercie, w tym:
   
   
   1. odbiór alertu,
       
   2. informowanie centralnego punktu kontaktowego o odebranym alercie,
       
   3. informowanie o odebranym alercie punktu odbioru alertu państwa, na którego obszarze morskim w danej chwili statek przebywa;
       
2. odbiór od właściwych organów innych państw informacji o zagrożeniu ochrony statku znajdującego się na polskich obszarach morskich i zarządzanie tą informacją;
    
3. utrzymywanie ciągłej gotowości do przyjmowania alertów i ich natychmiastowego przekazywania do centralnego punktu kontaktowego;
    
4. alarmowanie Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa;
    
5. prowadzenie szkoleń i ćwiczeń oraz testowanie procedur, systemów łączności i systemów uzyskiwania informacji w zakresie zarządzania informacją o alercie.