O płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego
Artykuł 34.

1. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki lub szczegółowy tryb przyznawania lub wypłaty płatności bezpośrednich lub płatności niezwiązanej do tytoniu, w tym szczegółowe warunki lub tryb przyznawania tych płatności spadkobiercy, małżonkowi lub następcy prawnemu rolnika, lub przejmującemu gospodarstwo, mając na względzie specyfikę poszczególnych płatności oraz wspieranych sektorów produkcji rolnej, założenia Wspólnej Polityki Rolnej oraz zabezpieczenie przed nieuzasadnionym przyznawaniem tych płatności.
 

2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rozwoju wsi określa:
    
   1. rodzaje dowodów potwierdzających wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 9 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia nr 1307/2013, mając na względzie przepisy art. 12 i 13 rozporządzenia nr 639/2014 oraz zabezpieczenie przed nieuzasadnionym przyznawaniem płatności bezpośrednich;
       
   2. kryteria uznawania gruntów za pozostające w stanie nadającym się do wypasu lub uprawy, mając na względzie ramy tych kryteriów określone w art. 4 rozporządzenia nr 639/2014 oraz zabezpieczenie przed nieuzasadnionym przyznawaniem płatności obszarowych;
       
   3. gatunki roślin wysokobiałkowych, do których może zostać przyznana płatność związana do powierzchni upraw roślin wysokobiałkowych, mając na względzie ukierunkowanie wsparcia na produkcję roślin wysokobiałkowych gatunków, które są uprawiane w Rzeczypospolitej Polskiej, zapewniając jednocześnie różnorodność gatunkową upraw tych roślin oraz zabezpieczenie przed nieuzasadnionym przyznawaniem tej płatności;
       
   4. wymagania, jakim powinny odpowiadać uprawy roślin wysokobiałkowych, ziemniaków skrobiowych, buraków cukrowych, pomidorów, chmielu, owoców miękkich (truskawek lub malin), lnu lub konopi włóknistych, do których przysługują płatności związane do powierzchni upraw, mając na względzie wymagania agrotechniczne oraz specyfikę poszczególnych upraw;
       
   5. rejony uprawy chmielu, z uwzględnieniem podziału terytorialnego kraju, mając na względzie czynniki przyrodnicze, tradycyjnie wyodrębnione rejony uprawy chmielu, a także plantacje chmielu założone przed dniem 1 września 2001 r.

3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rozwoju wsi może określić wykaz obszarów, o których mowa w art. 32 ust. 3 lit. b rozporządzenia nr 1307/2013, mając na względzie rodzaj prowadzonej na danym obszarze działalności pozarolniczej oraz zabezpieczenie przed przyznawaniem płatności bezpośrednich do gruntów, które nie stanowią kwalifikujących się hektarów.