Drukuj

Art. 105b O podatku od towarów i usług


O podatku od towarów i usług
Artykuł 105b.

1. Podmiot dokonujący dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, który spełnia łącznie następujące warunki:

  1. nie posiada zaległości podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa,
     
  2. nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
     
  3. w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 10 i 11 załącznika nr 13 do ustawy – posiada koncesje wymagane w wykonywaniu działalności gospodarczej,
     
  4. upoważnił bank mający siedzibę na terytorium kraju albo spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, której jest członkiem, prowadzące rachunek, wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym, na który dokonywana jest zapłata z tytułu dostawy tych towarów, do przekazywania naczelnikom urzędów skarbowych, naczelnikom urzędów celno--skarbowych, dyrektorom izb administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej informacji o wszystkich transakcjach dokonywanych na tym rachunku
     
- może złożyć w urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną stanowiącą zabezpieczenie zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę w związku z dokonywaniem dostaw tych towarów oraz powstałych po wniesieniu kaucji gwarancyjnej zaległości podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa. Spełnienie warunków ocenia się według stanu na dzień składania kaucji gwarancyjnej.

1a. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, wraz ze złożeniem kaucji gwarancyjnej składa wniosek w sprawie przyjęcia kaucji gwarancyjnej oraz upoważnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 4.

1b. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, powinno zawierać w szczególności:

  1. datę i miejsce sporządzenia upoważnienia;
     
  2. dane identyfikujące podmiot udzielający upoważnienia;
     
  3. nazwę oraz adres siedziby banku albo spółdzielczej kasy oszczędnościowokredytowej;
     
  4. treść oświadczenia upoważnienia;
     
  5. datę, od której podmiot, o którym mowa w ust. 1, upoważnił bank albo spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową;
     
  6. oświadczenie, że na rachunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest dokonywana zapłata z tytułu dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 13 do ustawy;
     
  7. wskazanie naczelnika urzędu skarbowego, do którego podmiot, o którym mowa w ust. 1, przekazuje upoważnienie;
     
  8. potwierdzenie przyjęcia upoważnienia przez bank albo spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową.

1c. W przypadku udzielenia upoważnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, po złożeniu kaucji gwarancyjnej, o której mowa w ust. 1, podmiot, o którym mowa w ust. 1, przekazuje upoważnienie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego udzielenia.

1d. W przypadku cofnięcia upoważnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, bank albo spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa są obowiązani do powiadomienia naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla tego podmiotu, o cofnięciu upoważnienia, najpóźniej następnego dnia roboczego od dnia otrzymania oświadczenia o cofnięciu upoważnienia.

1e. Oświadczenie o cofnięciu upoważnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, powinno zawierać w szczególności:

  1. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia o cofnięciu upoważnienia;
     
  2. dane identyfikujące podmiot cofający upoważnienie;
     
  3. nazwę oraz adres siedziby banku albo spółdzielczej kasy oszczędnościowokredytowej, do których składane jest oświadczenie o cofnięciu upoważnienia;
     
  4. treść oświadczenia o cofnięciu upoważnienia;
     
  5. datę, od której następuje cofnięcie upoważnienia;
     
  6. wskazanie naczelnika urzędu skarbowego, do którego powinno być przekazane oświadczenie o cofnięciu upoważnienia.

1f. Cofnięcie upoważnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, nie może dotyczyć okresu, w którym podmiot, o którym mowa w ust. 1, był wymieniony w wykazie, o którym mowa w art. 105c ust. 1. Cofnięcie upoważnienia za ten okres nie wywołuje skutków prawnych.

1g. W przypadku zmiany naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podmiotu, o którym mowa w ust. 1, w sprawach, o których mowa w ust. 1–1e, 2– 10 i 11a oraz art. 105c, naczelnik urzędu skarbowego właściwy przed zmianą właściwości powiadamia niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia zmiany właściwości, bank albo spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, który naczelnik urzędu skarbowego jest właściwy dla tego podmiotu po zmianie.

1h. W przypadku gdy po złożeniu kaucji gwarancyjnej podmiot, o którym mowa w ust. 1, będzie w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, podmiot ten niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia otwarcia tych postępowań albo likwidacji, zawiadamia o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

1i. W przypadku gdy po złożeniu kaucji gwarancyjnej koncesja, o której mowa w ust. 1 pkt 3, wygaśnie albo zostanie cofnięta, podmiot, o którym mowa w ust. 1, dokonujący dostaw towarów, o których mowa w poz. 10 i 11 załącznika nr 13 do ustawy, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia wygaśnięcia albo cofnięcia koncesji, zawiadamia o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. 

2. Wysokość kaucji gwarancyjnej powinna odpowiadać co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego od przewidywanej przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, w danym miesiącu wartości sprzedaży towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, z tym że nie może być niższa niż:

  1. 200 000 zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w poz. 1–9 i 12– 24 załącznika nr 13 do ustawy;
     
  2. 1 000 000 zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w poz. 10 i 11 załącznika nr 13 do ustawy.
     
3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, może wybrać jedną lub więcej z następujących form kaucji gwarancyjnej:

  1. depozyt pieniężny złożony na wyodrębniony rachunek urzędu skarbowego;
     
  2. gwarancja bankowa lub ubezpieczeniowa; przepis art. 33e Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio;
     
  3. pisemne nieodwołalne upoważnienie organu podatkowego, potwierdzone przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, do wyłącznego dysponowania, do wysokości składanej kaucji gwarancyjnej, środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku prowadzonym w tym banku lub w tej kasie.

3a. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, może dokonać zmiany formy złożonej kaucji gwarancyjnej na jedną lub więcej form, o których mowa w ust. 3, jeżeli zmiana formy kaucji gwarancyjnej nie spowoduje zmniejszenia jej wysokości.

3b. Kaucja gwarancyjna, o której mowa w ust. 3 pkt 2, powinna obejmować zobowiązanie się gwaranta do zapłacenia do wysokości udzielonej gwarancji, bezwarunkowo i nieodwołalnie, na pierwsze pisemne wezwanie reprezentującego Skarb Państwa właściwego naczelnika urzędu skarbowego, zwanego dalej „beneficjentem gwarancji”, złożone w okresie trwania odpowiedzialności gwaranta:

  1. zabezpieczonej kwoty podatku, o której mowa w ust. 1, wraz z odsetkami za zwłokę, powstałej u podmiotu, któremu udzielił gwarancji, w okresie, na który została udzielona gwarancja, zwanym dalej „okresem ważności gwarancji”, jeżeli jej zapłata stanie się wymagalna w okresie ważności gwarancji, oraz
     
  2. powstałych u podmiotu, o którym mowa w pkt 1, po złożeniu kaucji gwarancyjnej w okresie ważności gwarancji, zaległości podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa.

3c. Kaucja gwarancyjna, o której mowa w ust. 3 pkt 2, powinna przewidywać przedłużenie okresu trwania odpowiedzialności gwaranta po upływie okresu ważności gwarancji o odpowiednie terminy wskazane w ust. 8 pkt 1 i 2 w razie wystąpienia przypadków, o których mowa w tych przepisach.

3d. Wezwanie, o którym mowa w ust. 3b, powinno zawierać oświadczenie beneficjenta gwarancji, że zapłacenie żądanych kwot stało się wymagalne.

3e. Kaucja gwarancyjna, o której mowa w ust. 3 pkt 3, powinna zawierać nieodwołalne upoważnienie dla reprezentującego Skarb Państwa właściwego naczelnika urzędu skarbowego, potwierdzone przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, do wyłącznego dysponowania w okresie, na który udzielono upoważnienia, do wysokości złożonej kaucji gwarancyjnej, środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku prowadzonym w tym banku lub w tej kasie, tytułem zabezpieczenia:

1) kwoty podatku, o której mowa w ust. 1, wraz z odsetkami za zwłokę, powstałej w okresie, na który udzielono upoważnienia, zwanym dalej „okresem ważności upoważnienia”, jeżeli jej zapłata stanie się wymagalna w okresie ważności upoważnienia, oraz

2) powstałych po złożeniu kaucji gwarancyjnej zaległości podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa.
 
3f. Kaucja gwarancyjna, o której mowa w ust. 3 pkt 3, powinna przewidywać przedłużenie okresu obowiązywania upoważnienia po upływie okresu ważności upoważnienia o odpowiednie terminy wskazane w ust. 8 pkt 1 i 2 w razie wystąpienia przypadków, o których mowa w tych przepisach.


4. Kaucja gwarancyjna może zostać złożona bezterminowo albo z określonym terminem ważności, liczonym w miesiącach, jednak nie krótszym niż 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, licząc od dnia złożenia kaucji gwarancyjnej.

4a. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do przedłużenia terminu ważności kaucji gwarancyjnej.


  1. Na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1:

    1. w przypadku przyjęcia kaucji gwarancyjnej z określonym terminem ważności – przedłuża się termin ważności przyjętej kaucji gwarancyjnej;
       
    2. podwyższa się wysokość kaucji gwarancyjnej;
       
    3. kaucja gwarancyjna podlega zwrotowi, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9, w całości albo w części przewyższającej kwotę:

      1. 200 000 zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w poz. 1–9 i 12–24 załącznika nr 13 do ustawy,
         
      2. 1 000 000 zł – w przypadku dostawy towarów wymienionych w poz. 10 i 11 załącznika nr 13 do ustawy.
         
  2. Kaucja gwarancyjna jest zwracana, odpowiednio w całości lub w części:

  1. nie później niż po upływie 10 dni od końca miesiąca, w którym upływa termin ważności całości kaucji gwarancyjnej lub jej części – w przypadku kaucji gwarancyjnej, o której mowa w ust. 3 pkt 1, złożonej jako kaucja gwarancyjna z określonym terminem ważności, jeżeli przed upływem tego terminu nie złożono wniosku o jego przedłużenie lub wniosku o zwrot w części lub w całości tej kaucji gwarancyjnej;
     
  2. nie później niż po upływie 40 dni od końca miesiąca, w którym złożono wniosek o jej zwrot w całości lub w części – w przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 3, z tym że wniosek złożony w ostatnim dniu roboczym miesiąca traktuje się jak złożony w miesiącu następnym.

6a. W przypadku odmowy przyjęcia kaucji gwarancyjnej kaucja gwarancyjna podlega zwrotowi nie później niż w terminie 10 dni od dnia odmowy przyjęcia kaucji gwarancyjnej, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9

 
  1. Zwrot kaucji gwarancyjnej złożonej:

    1. w formie, o której mowa w ust. 3 pkt 1 – następuje na rachunek podmiotu, o którym mowa w ust. 1, w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek tego podmiotu w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazany we wniosku w sprawie przyjęcia kaucji gwarancyjnej, albo na inny rachunek w takim banku lub w takiej kasie, wskazany przez ten podmiot po złożeniu tego wniosku;
       
    2. w formach, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 – następuje przez zwrot dokumentu poświadczającego udzielenie gwarancji lub upoważnienia.
       
  2. Zwrotu kaucji gwarancyjnej nie dokonuje się w przypadku:

    1. wszczęcia, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej:

      1. postępowania podatkowego w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna – do czasu zakończenia tego postępowania, lub
         
      2. kontroli podatkowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna – do upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia kontroli, jeżeli w tym terminie nie wszczęto postępowania podatkowego;
         
    2. wszczęcia kontroli celno-skarbowej w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna – do upływu terminu 3 miesięcy od dnia zakończenia tej kontroli, a jeżeli w tym terminie doszło do przekształcenia kontroli celno-skarbowej w postępowanie podatkowe w zakresie rozliczenia, którego dotyczy kaucja gwarancyjna – do zakończenia tego postępowania;
       
    3. złożenia wniosku o zwrot kaucji gwarancyjnej w przypadku usunięcia podmiotu z wykazu na podstawie art. 105c ust. 5, ust. 9 pkt 2–4 lub ust. 9a– 9c, jeżeli został on złożony po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym podmiot składający kaucję gwarancyjną został usunięty z wykazu.
       
  3. W przypadku powstania po złożeniu kaucji gwarancyjnej u podmiotu, o którym mowa w ust. 1, zaległości podatkowej w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa kaucję gwarancyjną przeznacza się na pokrycie tej zaległości, z wyłączeniem zaległości, których zapłatę odroczono lub rozłożono na raty zgodnie z art. 67a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące zaliczania nadpłat stosuje się odpowiednio, z tym że zaliczenie kaucji gwarancyjnej na poczet zaległości podatkowej następuje z dniem powstania zaległości podatkowej.

    9a. Od kwoty przyjętej kaucji gwarancyjnej złożonej w formie, o której mowa w ust. 3 pkt 1, przysługują odsetki. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.

    9b. Odsetki są naliczane od dnia przyjęcia kaucji gwarancyjnej do dnia odpowiednio jej zwrotu lub zaliczenia na poczet zaległości podatkowej, o którym mowa w ust. 9.

    9c. Stawka odsetek jest równa 30% stopy depozytowej ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim.

    9d. Odsetki podlegają zwrotowi wraz z kwotą kaucji gwarancyjnej na zasadach właściwych dla zwrotu kaucji gwarancyjnej.
     
  4. W sprawie przyjęcia, przedłużenia terminu ważności, podwyższenia wysokości, zmiany formy oraz zwrotu kaucji gwarancyjnej, w tym z odsetkami, wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie.
     
  5. Postanowienie, o którym mowa w ust. 10, wydaje się niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni odpowiednio od dnia:

  1. złożenia wniosku w sprawie przyjęcia, przedłużenia terminu ważności, podwyższenia wysokości lub zmiany formy kaucji gwarancyjnej;
     
  2. dokonania zwrotu kaucji gwarancyjnej, w tym z odsetkami.

11a. Bank albo spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa, o których mowa w ust. 1 pkt 4, są obowiązane na wniosek naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celno-skarbowego, dyrektora izby administracji skarbowej lub Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku, przekazywać tym organom informacje o wszystkich transakcjach dokonywanych na rachunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4.

11b. Przekazanie informacji, o których mowa w ust. 11a, następuje nieodpłatnie.

11c. Informacje, o których mowa w ust. 11a, mogą być przekazane za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych zapisanych w edytowalnej formie elektronicznej.
 
  1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku w sprawie kaucji gwarancyjnej składanego w przypadku przyjęcia, przedłużenia terminu ważności, podwyższenia wysokości, zmiany formy oraz zwrotu kaucji gwarancyjnej, uwzględniając konieczność zapewnienia właściwego zabezpieczenia zapłaty podatku w związku z dokonywaniem dostaw towarów, o których mowa w ust. 1, oraz powstałych po złożeniu kaucji gwarancyjnej zaległości podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa.
     
  2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady naliczania odsetek od kwoty przyjętej kaucji gwarancyjnej, o której mowa w ust. 3 pkt 1, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego obliczenia tych odsetek oraz biorąc pod uwagę okres przechowywania kaucji, a także zasady kalkulacji i wysokość stopy depozytowej, o której mowa w ust. 9c.
     
  3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, oraz wzór oświadczenia o cofnięciu upoważnienia, mając na uwadze konieczność zapewnienia skutecznego uzyskiwania przez naczelników urzędów skarbowych, naczelników urzędów celno-skarbowych, dyrektorów izb administracji skarbowej lub Szefa Krajowej Administracji Skarbowej informacji o wszystkich transakcjach dokonywanych na rachunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, oraz zapewnienie kompletności elementów, jakie powinno zawierać upoważnienie oraz oświadczenie o cofnięciu upoważnienia.
          
Artykuł 1 ...105 105a 105b 105c 105d ...

Przejdź do artykułu