O systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych
Artykuł 21.

1. Wniosek, o którym mowa w art. 20 ust. 1, zawiera informacje o instalacji, w szczególności dotyczące:
 

1. przynależności instalacji do sektora lub podsektora narażonego na znaczące ryzyko ucieczki emisji, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 10a ust. 13 dyrektywy 2003/87/WE;
    
2. wyodrębnienia podinstalacji w ramach instalacji;
    
3. początkowej zainstalowanej zdolności produkcyjnej dla każdej podinstalacji;
    
4. historycznego poziomu działalności w instalacji;
    
5. wstępnej całkowitej rocznej liczby uprawnień do emisji.
    

2. Początkowa zainstalowana zdolność produkcyjna, o której mowa w ust. 1 pkt 3, oznacza średnią z dwóch największych miesięcznych wielkości produkcji w podinstalacji w okresie od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. albo w okresie od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. – jeżeli instalacja w pierwszym okresie nie działała albo działała krócej niż dwa miesiące, przyjmując, że podinstalacja działała przy tym obciążeniu 720 godzin na miesiąc przez 12 miesięcy w roku.
    
3. Historyczny poziom działalności w instalacji, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, określa się dla okresu odniesienia od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. albo dla okresu odniesienia od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., jeżeli poziom działalności w drugim okresie odniesienia jest wyższy.
    
4. Wstępna całkowita roczna liczba uprawnień do emisji dla instalacji stanowi sumę wszystkich wstępnych rocznych liczb uprawnień do emisji dla podinstalacji obliczonych zgodnie z art. 22 ust. 2.
    
5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
    
   1. wymagania dotyczące wyodrębnienia podinstalacji w ramach instalacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i art. 68 ust. 2 pkt 1 oraz w art. 71 ust. 3 pkt 1,
       
   2. zakres i sposób gromadzenia danych do określania początkowej zainstalowanej zdolności produkcyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, art. 68 ust. 2 pkt 2, i zainstalowanej zdolności produkcyjnej, o której mowa w art. 71 ust. 3 pkt 2, w instalacji i podinstalacji w celu określenia okresów odniesienia będących podstawą do wyliczania przydziału uprawnień do emisji,
       
   3. sposób określania historycznego poziomu działalności, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, oraz poziomów działalności, o których mowa w art. 68 ust. 2 pkt 3 i art. 71 ust. 3 pkt 3,
       
   4. sposób obliczania wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji
       
6. biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia jednolitych wymagań dotyczących gromadzenia i weryfikacji danych wykorzystywanych na potrzeby przydziału uprawnień do emisji.
    
7. Informacje o instalacji, o których mowa w ust. 1, podlegają weryfikacji przez weryfikatora w zakresie poprawności, wiarygodności oraz dokładności, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7. Z przeprowadzonej weryfikacji sporządza się protokół.
    
8. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie weryfikacji informacji przekazanych przez prowadzącego instalację, mając na uwadze konieczność zagwarantowania, że przydział uprawnień do emisji następuje na podstawie rzetelnych i wiarygodnych danych.
    
9. Koszty weryfikacji informacji o instalacji ponosi prowadzący instalację.
    
10. Prowadzący instalację składa wniosek, o którym mowa w art. 20 ust. 1, nie później niż na 17 miesięcy przed dniem rozpoczęcia okresu rozliczeniowego. Wniosek złożony po upływie tego terminu pozostawia się bez rozpatrzenia.
     
11. Do wniosku, o którym mowa w art. 20 ust. 1, dołącza się:
     
    1. raport o metodyce zbierania danych przekazanych we wniosku;
        
    2. protokół z przeprowadzonej przez weryfikatora weryfikacji informacji o instalacji, o których mowa w ust. 1;
        
    3. opis i schemat strukturalny instalacji z podziałem na podinstalacje.
        
12. Jeżeli wniosek o przydział uprawnień do emisji nie spełnia wymogów, o których mowa w ust. 1–3, 10, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 5 oraz wymogu określonego w art. 20 ust. 2, Krajowy ośrodek wzywa prowadzącego instalację do usunięcia braków w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Do wniosku składanego w postaci elektronicznej dołącza się elektroniczne kopie dokumentów.