Art. 21c O systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji
O systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji
Artykuł 21c.
1. Do rozliczenia emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji można wykorzystywać także:
- jednostki lub uprawnienia z projektów, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 4;
- tymczasowe jednostki poświadczonej redukcji emisji i długoterminowe jednostki poświadczonej redukcji emisji;
- podlegające wymianie zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych:
- jednostki redukcji emisji i jednostki poświadczonej redukcji emisji wydane za redukcje emisji osiągnięte do końca 2012 r.,
- jednostki redukcji emisji i jednostki poświadczonej redukcji emisji wydane za redukcje emisji osiągnięte od 2013 r., ale z projektów zarejestrowanych przed 2013 r.,
- jednostki poświadczonej redukcji emisji wydane w odniesieniu do redukcji emisji osiągniętej w krajach najsłabiej rozwiniętych do czasu ratyfikacji przez te kraje porozumienia z Unią Europejską lub do 2020 r., w zależności od tego, które z tych zdarzeń nastąpi wcześniej.
- jednostki redukcji emisji i jednostki poświadczonej redukcji emisji wydane za redukcje emisji osiągnięte do końca 2012 r.,
- Kraje najsłabiej rozwinięte, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c, oznaczają kraje znajdujące się na liście zatwierdzonej przez Radę Gospodarczą i Społeczną Organizacji Narodów Zjednoczonych.
- W przypadku wykorzystania jednostek, o których mowa w ust. 1 pkt 2, minister właściwy do spraw środowiska zastępuje je, przed datą ich wygaśnięcia, innymi tymczasowymi jednostkami poświadczonej redukcji emisji i długoterminowymi jednostkami poświadczonej redukcji emisji lub innymi jednostkami Kioto.
- Wykorzystanie jednostek, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest ograniczone do limitu określonego w art. 5 ust. 4 decyzji nr 2009/406/WE.
- Niewykorzystany w danym roku limit, o którym mowa w ust. 4, może zostać przeniesiony na kolejne lata do 2020 r. lub zbyty na rzecz innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej z zachowaniem limitu określonego na podstawie art. 5 ust. 6 decyzji nr 2009/406/WE. Decyzję o przeniesieniu lub zbyciu tego limitu podejmuje minister właściwy do spraw środowiska.