O systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji
Artykuł 31a.

1. W celu uzyskania refinansowania ze środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 lit. a, w tym kosztów związanych z przeznaczaniem środków na dofinansowanie programów lub projektów rezerwowych, o których mowa w art. 30a ust. 1, Narodowy Fundusz sporządza i przedkłada do zaakceptowania ministrowi właściwemu do spraw środowiska listę kosztów wstępnie zakwalifikowanych do refinansowania wraz ze wskazaniem programów lub projektów, których te koszty dotyczą.
 

2. Lista kosztów, o której mowa w ust. 1, obejmuje koszty Narodowego Funduszu związane z przeznaczaniem środków niebędących wpływami pochodzącymi ze sprzedaży jednostek Kioto, zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, na:
    
   1. dotacje, w tym dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych, częściowe spłaty kapitału kredytów bankowych, dopłaty do oprocentowania lub ceny wykupu obligacji, w celu dofinansowania programów lub projektów realizowanych w obszarach, o których mowa w art. 22 ust. 2;
       
   2. dofinansowanie zadań realizowanych przez państwowe jednostki budżetowe, obejmujących realizację programów lub projektów w obszarach, o których mowa w art. 22 ust. 2.
       
3. Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc pod uwagę opinię Rady Konsultacyjnej, akceptuje poszczególne koszty z listy kosztów, o której mowa w ust. 1.
    
4. Po uzyskaniu akceptacji, o której mowa w ust. 3, Narodowy Fundusz dokonuje refinansowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 lit. a, przez przeniesienie kwoty środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym odpowiadającej wysokości tych kosztów na rachunek bankowy Narodowego Funduszu niebędący Rachunkiem klimatycznym.