O szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy
Artykuł 30a.

1. Pomoc dla przedsiębiorców, o których mowa w art. 3 ust. 1a, może być realizowana wyłącznie w latach 2015–2017, w ramach kwot określonych w art. 30 ust. 1 pkt 1 lit. c i d, do wyczerpania limitów wydatków określonych w ust. 2.
 

2. Na pomoc dla przedsiębiorców, o których mowa w art. 3 ust. 1a, minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu przeznacza środki Funduszu w kwocie 500 mln zł, z tego – 250 mln zł w 2015 r. oraz 250 mln zł w 2016 r.
    
3. W celu umożliwienia zastosowania rozwiązań przewidzianych dla przedsiębiorców, o których mowa w art. 3 ust. 1a, minister właściwy do spraw pracy - dysponent Funduszu dokona zmiany w projekcie planu finansowego Funduszu lub w planie finansowym Funduszu na 2015 r. przez zwiększenie kosztów Funduszu z przeznaczeniem na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy i dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników, do wysokości kwoty określonej w ust. 2, w ciężar pozostałości środków Funduszu z okresów poprzednich zapisanych w projekcie planu finansowego Funduszu lub w planie finansowym Funduszu jako stan na początek 2015 r. oraz ujmie planowane koszty Funduszu w 2016 r. w projekcie planu finansowego Funduszu, stanowiącego załącznik do projektu ustawy budżetowej na 2016 r., przedłożonego Sejmowi przez Radę Ministrów, do wysokości maksymalnych limitów wydatków, określonych w ust. 2.

4. W przypadku wykorzystania limitu wydatków na 2015 r. przed upływem roku budżetowego, limit ten może zostać powiększony, po wyrażeniu zgody przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, do niezbędnej wysokości, wynikającej z podpisanych z przedsiębiorcami umów, o których mowa w ust. 6, kosztem limitu na 2016 r., poprzez zmianę planu finansowego Funduszu, dokonaną przez ministra właściwego do spraw pracy – dysponenta Funduszu, na zasadach określonych w ust. 3, nie później niż do końca roku budżetowego. Środki niewykorzystane w 2015 r. powiększają limit wydatków określony na 2016 r. i planowane koszty Funduszu poprzez zmianę planu finansowego Funduszu przez ministra właściwego do spraw pracy – dysponenta Funduszu, po wyrażeniu zgody przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, na zasadach określonych w ust. 3.
    
5. O dokonanych zmianach, o których mowa w ust. 3 i 4, w projekcie planu finansowego Funduszu lub w planie finansowym Funduszu minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu zawiadomi ministra właściwego do spraw finansów publicznych w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oraz w terminie 7 dni od dnia dokonania zmian.
    
6. Umowy o wypłatę świadczeń i umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników mogą być zawierane do dnia 31 grudnia 2016 r., z tym że koszty zobowiązań z tytułu ich zawarcia przechodzące na 2017 r. mieszczą się w dwuletnim limicie wydatków określonym w ust. 2.
    
7. Zobowiązania z tytułu umów o wypłatę świadczeń i umów o dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników zaciągnięte w 2016 r., realizowane w okresach wynikających z tych umów, które przechodzą na kolejny rok, są finansowane w ramach planu finansowego Funduszu na kolejny rok.
    
8. W przypadku konieczności zmiany projektu planu finansowego lub planu finansowego Funduszu na 2017 r. minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu dokona niezbędnej zmiany po wyrażeniu zgody przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
    
9. W przypadku wyczerpania przyjętego dwuletniego maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 2, zostanie zastosowany mechanizm korygujący, polegający na odmowie udzielenia limitu wydatków:
    

1. marszałkowi województwa – na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy;
    
2. staroście (prezydentowi miasta na prawach powiatu) – na dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników.