O udzielaniu przez Skarb Państwa wsparcia instytucjom finansowym
Artykuł 3.

1. Wsparcie może być udzielane w formie:

1. gwarancji Skarbu Państwa;
    
2. pożyczek skarbowych papierów wartościowych;
    
3. sprzedaży skarbowych papierów wartościowych z odroczonym terminem płatności;
    
4. sprzedaży skarbowych papierów wartościowych z rozłożeniem płatności na raty;
    
5. sprzedaży skarbowych papierów wartościowych w drodze oferty kierowanej do określonej instytucji finansowej.

2. Wsparcie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być udzielone wyłącznie bankowi krajowemu, spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej oraz Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej.
 
3. W celu zabezpieczenia wierzytelności wynikających z udzielonego wsparcia, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów publicznych żąda ustanowienia zabezpieczenia gwarantującego zwrot pełnej kwoty wsparcia wraz z odsetkami.
 
4. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 3, może być ustanowione w formach przewidzianych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), ustawie z dnia 28 kwietnia 1936 r. – Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282, z 2006 r. Nr 73, poz. 501 oraz z 2012 r. poz. 1529), ustawie z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz. U. z 2009 r. Nr 67, poz. 569, Nr 69, poz. 595 i Nr 215, poz. 1663), ustawie z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 942 i 1166 oraz z 2013 r. poz. 1036) oraz zwyczajami przyjętymi w obrocie krajowym i zagranicznym.

5. W przypadku ogłoszenia upadłości podmiotu, któremu Skarb Państwa udzielił wsparcia, o którym mowa w ust. 1, albo otwarcia wobec takiego podmiotu postępowania układowego, przedmiot zabezpieczenia wierzytelności, o którym mowa w ust. 3, nie wchodzi do masy upadłości ani do masy układowej.