O ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych
Artykuł 3.

W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) wprowadza się następujące zmiany:
 

1. w art. 2:
    
   1. w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
      
      „2) prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;”,
       
   2. ust. 2 otrzymuje brzmienie:
      
      „2. Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.”;
       
2. art. 3 otrzymuje brzmienie:
    

„Art. 3. 1. Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, są:
 

1. osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;
    
2. adwokaci i radcowie prawni;
    
3. biegli rewidenci.
    

2. Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4, są:
 

1. osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych;
    
2. adwokaci i radcowie prawni.”;
    
3. w art. 4:
    
   1. w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
      
      „Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4, są również:”,
       
   2. ust. 2 otrzymuje brzmienie:
      
      „2. Podmioty wymienione w ust. 1 wykonują czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4, wyłącznie przez doradców podatkowych, radców prawnych lub biegłych rewidentów zatrudnionych w tych podmiotach. Przepis art. 3 ust. 2 stosuje się odpowiednio.”;
       
4. w art. 6 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
   
   „6) odbyła w Polsce sześciomiesięczną praktykę zawodową;”;
    
5. w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
   
   „1. Z chwilą wpisu do rejestru spółka, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3, nabywa prawo do wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4, oraz posługiwania się oznaczeniem „spółka doradztwa podatkowego”.”;
    
6. w art. 21 ust. 4 i 4a otrzymują brzmienie:
   
   „4. Praktyka zawodowa, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6, obejmuje zapoznanie się z wykonywaniem doradztwa podatkowego. Praktykę po zdaniu egzaminu odbywa się u doradców podatkowych lub w spółkach doradztwa podatkowego.
   
   4a. Krajowa Rada Doradców Podatkowych może zwolnić obywatela polskiego albo obywatela innego państwa z wymogu określonego w art. 6 ust. 1 pkt 6, jeżeli wykonywał on czynności doradztwa podatkowego co najmniej przez 6 miesięcy w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.”;
    
7. w art. 22 po ust. 13 dodaje się ust. 13a w brzmieniu:
   
   „13a. Komisja Egzaminacyjna może zawierać z uczelniami, których jednostki organizacyjne są uprawnione do nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk ekonomicznych lub nauk prawnych, umowy, o których mowa w art. 168b ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.4)), określające realizowany przez uczelnię program kształcenia obejmujący zakres wiedzy i umiejętności wymaganych w części pisemnej egzaminu na doradcę podatkowego. Do podpisania umowy w imieniu Komisji Egzaminacyjnej uprawniony jest jej Przewodniczący.”;
    
8. w art. 24:
    
   1. ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
      
      „3. W przypadku negatywnego wyniku części pisemnej lub ustnej egzaminu może on być powtarzany.
      
      4. Kandydat może przystępować do części ustnej egzaminu lub powtarzać tę część egzaminu w okresie roku od dnia przystąpienia do części pisemnej egzaminu.”,
       
   2. dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
      
      „5. Egzamin na doradcę podatkowego w stosunku do osób, które ukończyły studia wyższe, których program kształcenia zrealizowany został w ramach umowy, o której mowa w art. 22 ust. 13a, obejmuje tylko część ustną.
      
      6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, kandydat może przystępować do części ustnej egzaminu lub powtarzać tę część egzaminu w okresie roku od dnia złożenia wniosku o dopuszczenie do części ustnej egzaminu po raz pierwszy, nie później jednak niż w okresie 2 lat od ukończenia studiów.”;
       
9. w art. 27:
    
   1. w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
      
      „2) osoba pozostająca w stosunku pracy z:
       
      1. podmiotami, o których mowa w pkt 1a, oraz z podmiotami, o których mowa w art. 3 i art. 4 ust. 1,
          
      2. pozostałymi przedsiębiorcami w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.5)).”,
          
   2. dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
      
      „3. Doradca podatkowy wykonujący zawód w ramach stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, wykonuje czynności doradztwa podatkowego jedynie na rzecz podmiotu, w którym jest zatrudniony.”;
       
10. w art. 31 po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1c w brzmieniu:
    
    „1a. Doradca podatkowy wykonujący zawód w ramach stosunku pracy, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2 lit. b, zajmuje samodzielne stanowisko podległe bezpośrednio kierownikowi podmiotu, w którym jest zatrudniony.
    
    1b. Doradca podatkowy nie jest związany poleceniem co do treści udzielanych porad, opinii lub wyjaśnień.
    
    1c. Do czasu pracy doradcy podatkowego zalicza się także czas niezbędny do załatwienia spraw poza lokalem podmiotu, w którym jest zatrudniony, w szczególności w sądach i w organach administracji publicznej, oraz czas przygotowania się do tych czynności.”;
     
11. uchyla się art. 42;
     
12. w art. 44 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
    
    „3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ciąży na doradcach podatkowych wykonujących zawód we własnym imieniu i na własny rachunek oraz w formie spółek niemających osobowości prawnej. W przypadkach określonych w art. 27 ust. 1 pkt 2 lit. a obowiązek ten ciąży na podmiotach zatrudniających doradców podatkowych.”;
     
13. art. 81 otrzymuje brzmienie:
     

„Art. 81. 1. Kto, nie będąc uprawniony, posługuje się tytułem doradcy podatkowego lub zawodowo wykonuje czynności doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4, podlega grzywnie do 50 000 zł.

2. Tej samej karze podlega członek zarządu osoby prawnej, która nie będąc uprawnioną, posługuje się oznaczeniem „spółka doradztwa podatkowego” lub zawodowo wykonuje czynności doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 4.”.