O zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej
Artykuł 61.

W ustawie z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1509) wprowadza się następujące zmiany:

1. w art. 1a ust. 3 otrzymuje brzmienie:
   
   „3. Ilekroć w ustawie jest mowa o obywatelach państw członkowskich, rozumie się przez to także:
    
   1. członków ich rodzin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2014 r. poz. 1525 oraz z 2015 r. poz. 1274);
       
   2. obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650, z późn. zm.8));
       
   3. cudzoziemców posiadających status uchodźcy lub objętych ochroną uzupełniającą;
       
   4. cudzoziemców posiadających zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
       
   5. obywateli państw trzecich, którzy ubiegają się o przyjęcie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
       
   6. obywateli państw trzecich, którzy zostali przyjęci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celach innych niż wykonywanie pracy zgodnie z prawem Unii Europejskiej lub prawem krajowym i mają prawo do wykonywania pracy oraz posiadają dokument pobytowy wydany zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiającym jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (Dz. Urz. UE L 157 z 15.06.2002, str. 1, z późn. zm.), oraz obywateli państw trzecich, którzy zostali przyjęci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wykonywania pracy zgodnie z prawem Unii Europejskiej lub prawem krajowym;
       
   7. obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 151 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.”;
       
2. w art. 2e dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
   
   „5. W przypadku uzasadnionych wątpliwości okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna może wystąpić do wła- ściwych organów państwa członkowskiego o potwierdzenie faktu, że lekarz weterynarii zamierzający wykonywać ten zawód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie jest objęty zawieszeniem prawa wykonywania zawodu albo zakazem wykonywania zawodu.
   
   6. Wymiana informacji w przypadkach, o których mowa w ust. 2, 4 i 5, między właściwymi organami państw członkowskich odbywa się za pośrednictwem Systemu Wymiany Informacji na Rynku Wewnętrznym, zwanego dalej „systemem IMI”, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym i uchylającym decyzję Komisji 2008/49/WE („rozporządzeniu w sprawie IMI”) (Dz. Urz. UE L 316 z 14.11.2012, str. 1, z późn. zm.).”;
   
    
3. w art. 2h:
    
   1. ust. 9 otrzymuje brzmienie:
      
      „9. W przypadku uzasadnionych wątpliwości okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna może, podczas czasowego wykonywania przez lekarza weterynarii zawodu lekarza weterynarii na terenie jej działania, występować do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym ten lekarz posiada prawo do wykonywania tego zawodu (państwo siedziby), o przekazanie informacji potwierdzających, że wykonuje on zawód lekarza weterynarii w tym państwie zgodnie z prawem oraz zasadami etyki i deontologii weterynaryjnej, a także że nie był karany w postępowaniach dyscyplinarnych lub karnych w związku z wykonywaniem tego zawodu.”,
       
   2. dodaje się ust. 11 w brzmieniu:
       
   „11. Przekazywanie informacji, o których mowa w ust. 9, odbywa się za pośrednictwem systemu IMI.”;
    
4. w art. 2l:
    
   1. ust. 1 otrzymuje brzmienie:
      
      „1. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna jest organem właściwym do przekazywania właściwemu organowi państwa członkowskiego, na jego wniosek, informacji o postępowaniach dyscyplinarnych lub prawomocnie zakończonych postępowaniach karnych i innych okolicznościach, które mogą mieć wpływ na wykonywanie zawodu lekarza weterynarii, oraz zawiadamiania o wszelkich działaniach, które zostały podjęte po przekazaniu tych informacji.”,
       
   2. dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
       
   „3. Przekazywanie informacji i zawiadamianie, o których mowa w ust. 1, odbywa się za pośrednictwem systemu IMI.”;
    
5. po art. 2l dodaje się art. 2m i art. 2n w brzmieniu:
   
   „Art. 2m. 1. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna informuje właściwe organy innych państw członkowskich, w trybie ostrzeżenia w systemie IMI, o lekarzu weterynarii, wobec którego sąd albo inny organ orzekł zakaz, ograniczenie, zawieszenie albo pozbawienie prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii albo stwierdził utratę tego prawa, w terminie 3 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
    
   1. Ostrzeżenie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje:
       
      1. tożsamość lekarza weterynarii;
          
      2. określenie zawodu, którego dotyczy orzeczenie;
          
      3. wskazanie organu, który wydał orzeczenie;
          
      4. zakres ograniczenia prawa wykonywania zawodu;
          
      5. okres obowiązywania zakazu, zawieszenia albo ograniczenia prawa wykonywania zawodu;
          
      6. informację o pozbawieniu prawa wykonywania zawodu albo o stwierdzeniu utraty tego prawa.
          

1. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna przekazuje właściwym organom innych państw członkowskich, w trybie ostrzeżenia w systemie IMI, informacje o tożsamości osoby, która, ubiegając się o uznanie kwalifikacji zawodowych, posłużyła się fałszywymi dokumentami potwierdzającymi spełnianie wymagań do wykonywania zawodu lekarza weterynarii, w terminie 3 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądowego wydanego w tej sprawie.
    
2. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna, która przekazała informację, o której mowa w ust. 1, niezwłocznie informuje właściwe organy innych państw członkowskich o wszelkich zmianach dotyczących zakazu, ograniczenia, zawieszenia, pozbawienia prawa wykonywania zawodu lekarza weterynarii lub stwierdzenia utraty tego prawa.
    
3. Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna zawiadamia osobę, której dotyczy informacja, o której mowa w ust. 1 lub 3, o jej przekazaniu innym państwom członkowskim w trybie ostrzeżenia w systemie IMI oraz o możliwości złożenia wniosku o jej sprostowanie albo usunięcie.
    
4. W wyniku rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 5, okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna:
    
   1. dokonuje sprostowania informacji objętej wnioskiem i zawiadamia wnioskodawcę o sposobie jej sprostowania albo
       
   2. usuwa informację objętą wnioskiem z systemu IMI i zawiadamia o tym wnioskodawcę, albo
       
   3. odmawia sprostowania albo usunięcia z systemu IMI informacji objętej wnioskiem i zawiadamia o tym wnioskodawcę.
       
5. Informacje przekazane w trybie ostrzeżenia, o którym mowa w ust. 1, mogą być przetwarzane w systemie IMI wyłącznie przez okres, w którym wykonywanie zawodu lekarza weterynarii jest zabronione albo dopuszczone w ograniczonym zakresie. Ostrzeżenie usuwa się z systemu IMI w terminie 3 dni od dnia wykonania albo uchylenia orzeczenia.
    

Art. 2n. Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna, na potrzeby prowadzonych przez nią postępowań, oraz okrę- gowe rady lekarsko-weterynaryjne mają dostęp do informacji zawartych w systemie IMI.”.