Prawo konsularne
Artykuł 142.

W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.11)) wprowadza się następujące zmiany:

1. w art. 4 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
   
   „2) placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej „placówką zagraniczną” − oznacza to przedstawicielstwo dyplomatyczne, stałe przedstawicielstwo przy organizacji międzynarodowej, konsulat generalny, konsulat, wicekonsulat, agencję konsularną, instytut polski lub inną placówkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mającą siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej,
   
   3) konsulu − oznacza to konsula Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. – Prawo konsularne (Dz. U. poz. 1274),”;
    
2. uchyla się art. 21 i art. 22;
    
3. w art. 29:
    
   1. ust. 5 otrzymuje brzmienie:
      
      „5. Ambasadorowi, którego małżonek przebywa wraz z nim na placówce zagranicznej i nie jest zatrudniony na podstawie art. 31 ust. 1, przysługuje dodatek na pokrycie zwiększonych kosztów utrzymania rodziny.”,
       
   2. po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
      
      „5a. Przepis ust. 5 stosuje się do konsula, który kieruje konsulatem generalnym, konsulatem, wicekonsulatem lub agencją konsularną.”;
       
4. w art. 31:
    
   1. ust. 2 otrzymuje brzmienie:
      
      „2. Małżonek ambasadora nie może podejmować zatrudnienia poza granicami kraju w czasie pełnienia funkcji przez współmałżonka, z zastrzeżeniem ust. 1.”,
       
   2. dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
       

„3. Przepis ust. 2 stosuje się do małżonka konsula, który kieruje konsulatem generalnym, konsulatem, wicekonsulatem lub agencją konsularną.”.