Prawo wodne
Artykuł 350.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, formy i sposób prowadzenia monitoringu jednolitych części wód powierzchniowych i jednolitych części wód podziemnych, w tym:

1. dla wód powierzchniowych:
   
   
   1. rodzaje monitoringu i cele ich ustanowienia,
       
   2. kryteria wyboru jednolitych części wód do monitorowania,
       
   3. rodzaje punktów pomiarowo-kontrolnych i kryteria ich wyznaczania,
       
   4. zakres i częstotliwość prowadzonych badań dla poszczególnych elementów klasyfikacji stanu ekologicznego i stanu chemicznego jednolitych części wód w ciekach naturalnych, jeziorach i innych naturalnych zbiornikach wodnych, wodach przejściowych oraz wodach przybrzeżnych, z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych typów wód, a w przypadku stanu chemicznego – także z uwzględnieniem rodzajów matrycy lub taksonu rozumianego jako jednostka systematyki organizmów, w tym fauny i flory ekosystemów wodnych,
       
   5. zakres prowadzonych badań dla poszczególnych elementów klasyfikacji potencjału ekologicznego i stanu chemicznego sztucznych jednolitych części wód powierzchniowych i silnie zmienionych jednolitych części wód powierzchniowych, a w przypadku stanu chemicznego – także z uwzględnieniem rodzajów matrycy lub taksonu,
       
   6. metodyki referencyjne oraz warunki zapewnienia jakości pomiarów i badań,
       
   7. liczbę, kryteria wyboru punktów pomiarowo-kontrolnych oraz zakres i częstotliwość badania substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego zawartych na liście obserwacyjnej;
       
2. dla wód podziemnych:
   
   
   1. rodzaje monitoringu i cele ich ustanowienia,
       
   2. kryteria wyboru jednolitych części wód do monitorowania,
       
   3. kryteria wyznaczania punktów pomiarowo-kontrolnych,
       
   4. zakres i częstotliwość monitoringu,
       
   5. metodyki referencyjne oraz warunki zapewnienia jakości monitoringu.
       

2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki wodnej kieruje się wynikami wyznaczania jednolitych części wód, ustaleniami zawartymi w dokumentacji, o której mowa w art. 317 ust. 1 i 2, oraz przepisami prawa Unii Europejskiej dotyczącymi substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej.