Art. 2 O środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej
O środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej
Artykuł 2.
1. Uprawnieni do używania lub wykorzystywania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej są:- funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
- funkcjonariusze Agencji Wywiadu;
- funkcjonariusze Biura Ochrony Rządu;
- funkcjonariusze celni;
- funkcjonariusze Centralnego Biura Antykorupcyjnego;
- inspektorzy i pracownicy kontroli skarbowej;
- strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej;
- strażnicy Państwowej Straży Rybackiej;
- funkcjonariusze Policji;
- funkcjonariusze i żołnierze Służby Kontrwywiadu Wojskowego;
- funkcjonariusze Służby Więziennej;
- funkcjonariusze i żołnierze Służby Wywiadu Wojskowego;
- strażnicy straży gminnych (miejskich);
- funkcjonariusze Straży Granicznej;
- strażnicy Straży Leśnej;
- strażnicy Straży Marszałkowskiej;
- funkcjonariusze straży ochrony kolei;
- funkcjonariusze Straży Parku;
- żołnierze Żandarmerii Wojskowej lub wojskowych organów porządkowych;
- pracownicy ochrony uprawnieni do użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221, z późn. zm.2));
- inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego.
- członkowie służby porządkowej, o których mowa w ustawie z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 611);
- pracownicy zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich lub młodzieżowych ośrodków wychowawczych.