O ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego
Artykuł 32.

W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 oraz z 2016 r. poz. 34) wprowadza się następujące zmiany:
 

1. uchyla się odnośnik nr 1 do ustawy;
    
2. w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
   
   „1. Każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie.”;
    
3. uchyla się art. 2a;
    
4. w art. 9a:
    
   1. ust. 1 otrzymuje brzmienie:
      
      „1. Informacje publiczne o szczególnym znaczeniu dla rozwoju innowacyjności w państwie i rozwoju spo- łeczeństwa informacyjnego, które ze względu na sposób przechowywania i udostępniania pozwalają na ich ponowne wykorzystywanie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. poz. 352), w sposób użyteczny i efektywny, stanowią zbiór, zwany dalej „zasobem informacyjnym”, i są udostępniane w centralnym repozytorium.”,
       
   2. w ust. 2:
       
   3. wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
      
      „Do przekazania, w celu udostępnienia w centralnym repozytorium, posiadanych zasobów informacyjnych oraz metadanych opisujących ich strukturę są obowiązane:”,
       
   4. uchyla się pkt 6,
       
   5. pkt 7 otrzymuje brzmienie:
      
      „7) państwowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyjątkiem uczelni, Polskiej Akademii Nauk oraz jednostek naukowych w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1620 oraz z 2015 r. poz. 249 i 1268) innych niż państwowe instytuty badawcze.”,
       
   6. dodaje się ust. 2c w brzmieniu:
      
      „2c. Podmioty wskazane w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 są obowiązane do systematycznego weryfikowania i aktualizowania zasobów informacyjnych oraz metadanych udostępnionych w centralnym repozytorium.”,
       
   7. w ust. 3:
       
   8. pkt 1 otrzymuje brzmienie:
      
      „1) sposób przekazania, o którym mowa w ust. 2, mając na względzie posiadaną przez ten podmiot infrastrukturę teleinformatyczną umożliwiającą gromadzenie w niej informacji publicznych oraz ich udostępnianie, a także możliwości techniczne przechowywania tych informacji w centralnym repozytorium;”,
       
   9. uchyla się pkt 3,
       
   10. dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
       
       „4. Minister właściwy do spraw informatyzacji w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, może określić dodatkowe wymagania techniczne opracowania zasobu informacyjnego oraz dodatkowy zestaw elementów metadanych, innych niż określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9b ust. 6, mając na względzie:
        
       1. ułatwienie wyszukiwania zasobu informacyjnego w sposób określony w art. 9b ust. 2;
           
       2. kontrolę zasobu informacyjnego oraz jego długotrwałe przechowywanie i zarządzanie nim;
           
       3. możliwość jak najszerszego ponownego wykorzystywania informacji publicznych i ich maszynowego odczytu.”;
       
        
5. po art. 9b dodaje się art. 9c w brzmieniu:
   
   „Art. 9c. 1. W centralnym repozytorium mogą być udostępniane zasoby informacyjne oraz metadane inne niż wskazane w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 3 lub 4, przez podmioty określone w art. 4.
    
   1. Zasoby informacyjne oraz metadane udostępnione w centralnym repozytorium na podstawie ust. 1 są systematycznie weryfikowane i aktualizowane przez podmioty je udostępniające.
       
   2. Do podmiotów oraz zasobów informacyjnych określonych w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 9b ust. 6.
       
   3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może usunąć z centralnego repozytorium zasoby informacyjne, które nie mają szczególnego znaczenia dla rozwoju innowacyjności w państwie i rozwoju społeczeństwa informacyjnego.”;
       
   
    
6. uchyla się rozdział 2a.