O środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej
Artykuł 12.

1. Środkami przymusu bezpośredniego są:

1. siła fizyczna w postaci technik:
   
   
   1. transportowych,
       
   2. obrony,
       
   3. ataku,
       
   4. obezwładnienia;
       
2. kajdanki:
   
   
   1. zakładane na ręce,
       
   2. zakładane na nogi,
       
   3. zespolone;
       
3. kaftan bezpieczeństwa;
    
4. pas obezwładniający;
    
5. siatka obezwładniająca;
    
6. kask zabezpieczający;
    
7. pałka służbowa;
    
8. wodne środki obezwładniające;
    
9. pies służbowy;
    
10. koń służbowy;
     
11. pociski niepenetracyjne;
     
12. chemiczne środki obezwładniające w postaci:
    
    
    1. ręcznych miotaczy substancji obezwładniających,
        
    2. plecakowych miotaczy substancji obezwładniających,
        
    3. granatów łzawiących,
        
    4. innych urządzeń przeznaczonych do miotania środków obezwładniających;
        
13. przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej;
     
14. cela zabezpieczająca;
     
15. izba izolacyjna;
     
16. pokój izolacyjny;
     
17. kolczatka drogowa i inne środki służące do zatrzymywania oraz unieruchamiania pojazdów mechanicznych;
     
18. pojazdy służbowe;
     
19. środki przeznaczone do pokonywania zamknięć budowlanych i innych przeszkód, w tym materiały wybuchowe;
     
20. środki pirotechniczne o właściwościach ogłuszających lub olśniewających.
     

2. Środki przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b–d, pkt 5, 7, 8 i 11–13, można wykorzystać także wobec zwierzęcia, którego zachowanie zagraża bezpośrednio życiu lub zdrowiu uprawnionego lub innej osoby.