O dostępie do informacji publicznej
Artykuł 23a.

1. Wykorzystywanie przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej informacji publicznej lub każdej jej części, będącej w posiadaniu podmiotów, o których mowa w ust. 2 i 3, niezależnie od sposobu jej utrwalenia (w postaci papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej), w celach komercyjnych lub niekomercyjnych, innych niż jej pierwotny publiczny cel wykorzystywania, dla którego informacja została wytworzona, stanowi ponowne wykorzystywanie informacji publicznej i odbywa się na zasadach określonych w niniejszym rozdziale.


2. Obowiązani do udostępniania informacji publicznej w celu ponownego wykorzystywania na zasadach i w trybie określonych w ustawie są:
    
   1. Prezes Rady Ministrów,
       
   2. jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych,
       
   3. inne niż określone w pkt 2 państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej,
   
   
   4. inne niż określone w pkt 2 osoby prawne, utworzone w celu zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym, niemających charakteru przemysłowego ani handlowego, jeżeli samodzielnie albo wspólnie z podmiotami, o których mowa w pkt 2 i 3, bezpośrednio albo pośrednio:
       
      1. finansują je w ponad 50% lub
          
      2. posiadają ponad połowę udziałów albo akcji, lub
          
      3. sprawują nadzór nad organem zarządzającym, lub
          
      4. mają prawo do powoływania ponad połowy składu organu nadzorczego lub zarządzającego,
          
   
   
   5. związki podmiotów, o których mowa w pkt 2–4
       
3. - zwani dalej „podmiotami zobowiązanymi”.



 
4. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do:
    
   1. archiwów państwowych w zakresie znajdujących się w ich dyspozycji materiałów archiwalnych;
       
   2. jednostek publicznej radiofonii i telewizji w rozumieniu ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226, z późn. zm.9)), w zakresie audycji radiowych i telewizyjnych oraz innych przekazów;
       
   3. instytucji kultury, samorządowych instytucji kultury ani innych podmiotów prowadzących działalność kulturalną, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406 oraz z 2014 r. poz. 423), w zakresie informacji publicznych stanowiących przedmiot ich działalności;
       
   4. uczelni, Polskiej Akademii Nauk ani jednostek naukowych w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, w zakresie informacji publicznych służących ich działalności badawczej oraz dydaktycznej;
       
   5. jednostek organizacyjnych systemu oświaty, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572,  w zakresie informacji publicznych służących ich działalności oświatowej.
    
5. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do:
    
   1. informacji publicznych, których udostępnienie zostało uzależnione od wykazania interesu indywidualnego (prawnego lub faktycznego) na podstawie odrębnych przepisów;
       
   2. przekazywania informacji publicznych między podmiotami wykonującymi zadania publiczne, w celu realizacji zadań określonych prawem.
       
6. Przepisy niniejszego rozdziału nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady wykorzystywania informacji publicznej, pod warunkiem, że stwarzają gwarancje zachowania zasad wynikających z niniejszej ustawy.