O administracji podatkowej
Artykuł 48.

W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2013 r. poz. 186, z późn. zm.15)) wprowadza się następujące zmiany:
 

1. w art. 53:
   
   a) w § 37:
    
2. pkt 1 otrzymuje brzmienie:
   
   „1) naczelnik urzędu skarbowego;”,
    
3. pkt 3 otrzymuje brzmienie:
   
   „3) naczelnik urzędu celnego.”,
   
   b) w § 39 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
   
   „1) miejscowo właściwy dyrektor izby celnej – w sprawach należących do właściwości naczelnika urzędu celnego;
    
4. miejscowo właściwy dyrektor izby skarbowej – w sprawach należących do właściwości naczelnika urzędu skarbowego, a jeżeli postępowanie przygotowawcze prowadzi inspektor kontroli skarbowej
    
5. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej;”;
   
   2) w art. 118:
    
   1. w § 1:
       
   2. pkt 1 otrzymuje brzmienie:
      
      „1) naczelnik urzędu skarbowego;”,
       
   3. pkt 3 otrzymuje brzmienie:
      
      „3) naczelnik urzędu celnego;”,
       
   4. § 4 otrzymuje brzmienie:
       
   „§ 4. W granicach koniecznych do zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, niezbędnych czynności procesowych w sprawach, o których mowa w art. 133 § 1 pkt 1, mogą dokonywać także upoważnieni przez naczelnika urzędu celnego funkcjonariusze celni pełniący służbę w izbie celnej. Po dokonaniu tych czynności przekazuje się sprawę naczelnikowi urzędu celnego do dalszego prowadzenia, chyba że za wykroczenie skarbowe nałożono karę grzywny w drodze mandatu karnego.”;
    
6. w art. 133 w § 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
   
   „1) naczelnik urzędu celnego – w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe określone w art. 63–75c, art. 85–96 § 1, art. 106h i art. 107–111 § 1 oraz w sprawach ujawnionych w zakresie swojego działania przez naczelnika urzędu celnego z art. 106e, art. 106f i art. 106k, a także w sprawach w zakresie swojego działania z art. 54, art. 56, art. 57 § 1, art. 60, art. 61, art. 76, art. 80, art. 83 oraz art. 84 § 1;
   
   2) naczelnik urzędu skarbowego – w sprawach o pozostałe przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe;”;
    
7. w art. 150 § 3 otrzymuje brzmienie:
   
   „§ 3. Czynności, o których mowa w art. 75 § 2 oraz art. 285 § 2 Kodeksu postępowania karnego, są dokonywane przez Policję, Straż Graniczną, Służbę Celną, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne lub Żandarmerię Wojskową, a gdy postępowanie przygotowawcze jest prowadzone przez inny niż naczelnik urzędu celnego finansowy organ postępowania przygotowawczego – przez Policję na żądanie tego organu.”;
   
   5) w art. 179:
    
   1. § 1–4 otrzymują brzmienie:
      
      „§ 1. Organem postępowania wykonawczego w zakresie wykonywania orzeczeń w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe jest także naczelnik urzędu celnego. Do decyzji tych organów stosuje się odpowiednio art. 7 Kodeksu karnego wykonawczego.
      
      § 2. Organem wykonującym zabezpieczenie majątkowe jest naczelnik urzędu skarbowego, chyba że kodeks stanowi inaczej.
      
      § 3. Zabezpieczenia majątkowego na towarach podlegających kontroli wykonywanej przez Służbę Celną, będących w dyspozycji naczelnika urzędu celnego, oraz na wartościach dewizowych lub krajowych środkach płatniczych podlegających kontroli dewizowej wykonywanej przez naczelnika urzędu celnego, w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe prowadzonych przez naczelnika urzędu celnego, dokonują te organy.
      
      § 4. Jeżeli zabezpieczenia majątkowego dokonał uprzednio naczelnik urzędu celnego, sąd kieruje orzeczenie do tego organu w celu wykonania w tej części.”,
       
   2. § 6 otrzymuje brzmienie:
      
      „§ 6. Kompetencje naczelnika urzędu celnego określone w § 1 i 3– 5 może wykonywać także dyrektor izby celnej.”.